Kanlı Geçmiş

30. Sırların Eşiği

Keyifli okumalarrrrr

Başlamadan oy vermeyi unutmayın lütfen. Satır arası bol bol yorum bırakırsanız sevinirim.

Okul da sonlandı. Karneler nasıll??

Yazım yanlışı var mı diye kontrol ettim fakat gözden kaçırdığım olmuş olabilir varsa kusura bakmayın görürseniz paragrafa yorum bırakırsanız iyi olur.
_____________________________________________

Yaptığımız şeyler kendi kararlarımızdır. Söylediğimiz her şey bizim seçimimizdir. İnsanoğlu söyledikleri konusunda dürüst değildir çoğu zaman. Yalan yer edinmiştir dilinde, çıkmaz asla. Dostoyevski bir sözünde "ilk yapılan yanlışa kaza, ikincisine hata, üçüncüsüne ise tercih denir," demiş. Yalan da böyledir. İlki zorunda kaldığımız bir zamanda çıkar ağzımızdan. İkincisi bizden habersizce andan kurtulmak için fakat üçüncüsü kendi benliğimiz tarafından yapılan bir tercihtir.

"Zorunlu olması yapılan şeyi değiştirmez. Her seferinde affedileceğini bilerek hata yapmak insan bünyesinde yer etmez."

Demir Karan Aksoy

İhanet kanlı bir oyundur. Uğruna feda edilir bazı şeyler. Bir yanı inşa ederken diğer yanı yerle yeksan eder. Dönüşü olmaz bazı yolların, çökmüştür üzerinden geçtiğin köprüler. Yürüdüğün yoldan vazgeçmek ihanettir, aldatmaktır. Yapılan her ihanetin bedeli ağırdır.

Yerde uzanan ve üzerinde ki Baran'ı atlatmaya çalışan adamı izliyordum boş gözlerle. Korumalarım bilirlerdi ki gözlerim boş bakıyorsa eğer beynimde türlü senaryolar dönüyordur. O da bunun farkındaydı çünkü bakışlarımı gördükçe daha da debeleniyordu kurtulmak için.

"Çıkarın lan beni," diye bağıran Yaren'e bakma gereği bile duymadan köstebeğin yanına ilerledim. Hala kurtulma şansı olduğuna inanıyor olmalıydı ki tek kelime etmiyordu sesinden tanımayalım diye. Birazdan yüzünü göreceğim için sıkıntı yoktu, her şeyi bir bir ötmek zorunda kalacaktı zaten.

"Tek bir şey soracağım," diye mırıldandım korkutucu bir soğukkanlılıkla. "Neden?"

Neden, öyle bir soru ekiydi ki rengini belli etmezdi.

Yapılan her şeyin bir sebebi vardır belki ama her sebep geçerli değildir. Mesela birini üzmek için bir sebebin vardır ama kendincedir. Etraflıca düşünmeli insan çünkü bazı ormanların arkası uçurumdur. Ormana bakar ve arkanında öyle olduğunu düşündüğün için düşünmeden yürürsün. Her şey biter o an. Bazen de arkanda uçurumdur diye ormana dönersin sırtını ve olduğun yerde sayarsın.

Konuşmamakta kararlı bir şekilde kalkmaya çalıştı fakat yüzüne Baran tarafından yediği yumruk sayesinde tekrardan sırtüstü yere uzandı.

Derin bir nefes alırken iyice yaklaştım ve yere eğilerek elimi omzuna bastırdım. "Son kez soruyorum, neden?" dediğimde çok sakindim. Elimin baskısı üstünlüğün kimde olduğunu hatırlatmak istercesine artarken korkuyla bakmak dışında hiçbir şey yapmadı.

"Peki, madem güzellikle konuşmayacağım diyorsun işleri çirkinleştirmek zorundayım."

Küçük bir baş hareketi yaptığımda Baran ne istediğimi anladı ve tuttuğu adamı bıraktı. Omzundaki elimi çekmeden bir hışımla yerden kaldırdım ve bir çöp poşetiymiş gibi savura savura ilerletmeye başladım. Bana karşı koyacak gücü yoktu ama yinede zorluyordu. Kurtulmaya çalışması gülünç bir durumdu. Sonunu bildiği bir yola girmişti ve şimdi bundan korkuyordu.