// Next Day //
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ថេយ៉ុង តែងតែមកមើលការងាររបស់
ខ្លួនឯងឲ្យរួចរាល់សិនទើបបានរូបគេទៅជួយការងារបងប្រុសនៅឯក្រុមហ៊ុន..ខណៈដែលកំពុងអង្គុយធ្វើ
ការយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់យកចិត្តទុកដាក់សំឡេងសារនៅក្នុងទូរស័ព្ទរបស់គេក៏ស្រាប់តែបានលោតឮឡើង
មក។
« ហុឹម? នរណានិង? » ថេយ៉ុង ដកភ្នែកចេញពីក្នុង
កំព្យូទ័រព្រមទាំងឈូងដៃយកទូរស័ព្ទមកមើលប៉ុន្តែវាធ្វើឲ្យរូបគេត្រូវជ្រួលចិញ្ចើមចូលគ្នាទៅវិញបន្ទាប់ពី
ឃើញសារដែលបានផ្ញើរមករកខ្លួននោះ។
“តើពេលនេះម្ចាស់តូចកំពុងធ្វើអ្វីឬ?”
“ជាអ្នកណា?”
រាងតូចបានសរសេរការផ្ញើរសារត្រឡប់ទៅវិញដោយការចង់ដឹងថាអ្នកម្ខាងជានរណា? ព្រោះតែកន្លងមកមនុស្សដែលខ្លួនធ្លាប់សេបគប់ជាមួយក៏មិនដែលនឹងហ៊ានផ្ញើរសារមករកខ្លួនដូចនេះទេទើបវាធ្វើឲ្យគេងឿងឆ្ងល់នឹងមានអារម្មណ៍ថារៀងចម្លែកចិត្តបន្តិច។
“ខ្ញុំ ជុងហ្គុក”
“នេះនាយ! តើនាយអាចផ្ញើរសារមករកខ្ញុំបាន យ៉ាងដូចម្ដេច ដឹងមកពីណា”
“ខ្ញុំបានសុំពីចែ សាណា”
“ហើយផ្ញើរសារមករកខ្ញុំនិង ព្រោះមានការអ្វី?”
“ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ដឹងថាពេលនេះម្ចាស់តូចកំពុងតែ នៅឯណាហើយធ្វើអ្វីតែប៉ុណ្ណោះ”
“ចង់ដឹងធ្វើអី? វាមិនមែនជារឿងដែលនាយត្រូវមកចេះដឹងទេហើយក្រែងខ្ញុំបានប្រាប់រួចហើយមិនអ៊ីចឹងថាខ្ញុំមិនចូលចិត្តមនុស្សសួរនាំដេញដោលរឿងផ្ទាល់ខ្លួនខ្ញុំច្រើនពេកឡើយ”
“ខ្ញុំសូមទោសក៏បាន តែថាយប់នេះម្ចាស់តូចនឹងទៅក្លឹបទៀតដែលទេ ??”
“សួរទៀតហើយ?”
“ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ដឹង គ្រាន់តែប្រាប់បន្តិចក៏បាន"
“ហុឺយ! មិនទាន់ដឹងទេ ព្រោះថ្ងៃនេះមានការច្រើន ណាស់ដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើបើសិនជាមានអារម្មណ៍ថាហត់
នឿយខ្លាំងខ្ញុំក៏មិនបានទៅទេ ខ្ញុំចង់សម្រាកដូចគ្នា"
