// ព្រឹកថ្ងៃថ្មី //
ដោយសារកាលពីយប់អ្នកទាំងពីររវល់តែបំពេញកិច្ច ការជាមួយគ្នាដល់ទៀបភ្លឺ ទើបពេលនេះម៉ោងប្រាំពីរកន្លះទៅហើយតែពួកគេមិនទាន់ព្រមភ្ញាក់ពីគេងនៅ ឡើយស្របពេលព្រឹកព្រលឹមបែបនេះ មេឃនឹងធ្លាក់ខ្យល់ត្រជាក់ជាហេតុធ្វើឲ្យរាងកាយទាំងពីរត្រូវរមួលចូលគ្នាឱបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួត។
« ហ្ហឹមមមម..» គ្រាន់តែភ្ញាក់ដឹងខ្លួនភ្លាមរាងតូចត្រូវ
ជ្រួលចិញ្ចឹមចូលគ្នាជាមួយនឹងទឹកមុខដ៏សែនពិបាកមើលព្រោះមានអារម្មណ៍ឈឺស្ពឹកពេញរាងកាយថ្នាក់ កម្រើកខ្លួនមិនចង់រួច។
« គិតចង់ឱបដល់ស្មានណាទៀត ?? » រាងតូចងាក
សម្លឹងទៅនាយកម្លោះព្រោះដឹងថាអ្នកម្ខាងបានភ្ញាក់ពីគេងហើយដោយសារតែមុននេះ រូបគេរកងើបប៉ុន្តែ
ជុងហ្គុក ឱបចង្កេះគេជាប់មិនព្រមប្រលែងគឺមានតែ
រឹតរង្វង់ដៃកាន់តែណែន។
« ពេញមួយជីវិតបានទេ ?? » ស្របជាមួយនឹងសម្ដីរាងក្រាស់ក៏បានបើកភ្នែកសម្លឹងមើលម្ចាស់តូចរបស់ខ្លួនជាមួយស្នាមញញឹមមានក្ដីសុខទាំងព្រឹកព្រលឹម
។
ព្រោះរាល់ពេលដែលនាយ បើកភ្នែកភ្ញាក់ពីគេងបាន ឃើញមុខអ្នកម្ខាងមុនគេវាធ្វើឲ្យខ្លួនមានអារម្មណ៍ថា
ស្រស់ស្រាយនឹងមានក្ដីសុខជាងថ្ងៃធម្មតាប្រសិនបើអាចនាយពិតជាចង់មានពេលវេលា បែបនេះរាល់ថ្ងៃ
ខ្លាំងណាស់។
« នាយប្រហែលជាបាននៅជាមួយខ្ញុំ? មិនដល់មួយជីវិតទេ »
« ហេតុអី? » គ្រាន់តែឮបែបនោះនាយកម្លោះស្រាប់
តែស្ទុះហក់ឡើងមកសង្គប់លើកាយតូចច្រឡឹងព្រម
ទាំងហាស្ដីសួរគេដោយការ ងឿងឆ្ងល់ចម្លែកចិត្តមិន
យល់ថាហេតុអីទើបអ្នកម្ខាងត្រូវនិយាយស្ដីដូចនេះ?
។
« មិនដឹង..ងើបចេញខ្ញុំត្រូវងូតទឹកសម្អាតខ្លួនទៅធ្វើ ការ »
« កាលពីយប់ខ្ញុំធ្វើការយ៉ាងមិចដែរ? តើវាអាចធ្វើឲ្យម្ចាស់តូចពេញចិត្តទេ » សម្ដីខិលខូចបានហាស្ដីសួរ
ហុចផលឲ្យផ្ទៃមុខតូចស្អាតត្រូវឡើងក្រហមទុំភ្លាមៗ
។
« ក៏អាចទទួលយកបាន? » ថេយ៉ុង ធ្វើជាឆ្លើយហីៗ
បែបមិនគិតច្រើនទាំងដែលការពិតយប់មិញនេះខ្លួនប្រឹងដក.កចំហរស្រែកថ្ងូរដោយក្ដីសុខស្រួលសឹងតែចង់ដាច់ក្រឡើត? ថែមទាំងត្រូវសន្លប់នៅក្រោមទ្រូង
អ្នកម្ខាងជាច្រើនដងទៀតប៉ុណ្ណឹងតើមិនអាចបញ្ជាក់
បានទៀតឬ ??។
