Reenkarnasyon

23. Atakan ile sevgiliyiz

"Hadi içeri gidelim. Afife, halamla değildi. Ne olmuş merak ediyorum."

İçeri girdiğimde Afife yoktu.

"Mr. Thomas, Afife nerede acaba?"

"Halan gelince onu odama gönderdim. Birazdan gelir de sizi biraktırırım."

"Çok naziksiniz!"

Bir at arabası o gece bizi eve bıraktı.

"Kuzum siz ne zamandır birlikteydiniz bizi ayakta uyutmuşsunuz da haberimiz yok."

"Afife aslında bu gece oldu herşey!"

"Her neyse, Kostantiniyye'yi modernleştirsinler de, sen de ben de Londra'ya gideriz. Ay ne hoş!"

Bu kız düşünmüyor mu hiç elin ingilizinin ülkemde ne işi var diye? Zamane kızları böyle demek ki!

Arabacı bizi indirdiğinde konağın, Galib'in şuan yaşadığı konak olduğunu gördüm. Şok olmuştum. Bu konak onun eline nasıl geçti acaba?

Ertesi akşam birlikte hazırlanıp tekrar otele gittik. Afife diğer kızlarla konuşurken onu bırakıp Jacob'un odasına girdim. Dünkü anahtar hala bendeydi. Bugün gelen evrak var mı diye baktım. Gelen mektupta, 4 silah deposunun da soyulduğunu yeni gelecek silah sevkiyatının ise Eyüp'teki gavur Ahmet'in fabrikasına yapılacağı yazıyordu. Sevkiyat bu gece 12'de olacaktı.

Alacağımı almıştım. Kapıdan çıkarken Jacob'a denk geldim.

"Jülide, nasıl geldin?"

Neden geldiğimi anlamasın diye işveli bir şekilde, "Mr Thomas! Nerde kaldınız? Dünkü anahtar hala bendeydi. Sizi burada bekledim ammavelakin beklemekten ağaç olunca aşağıya ineyim dedim!"

"Jülide senin tavrın sanki bir günde değişmiş daha bi asi olmuşsun." Belime sarılarak, "Ama bu halin daha güzel."

Boynumu öpmeye çalışarak." O Josephle ne işin var?"

"İşim yok tabi ki Jacob. Kararlaştırdığımız gibi seninle İngiltere'ye gitmeyi bekliyorum. Joseph bir paravan. Bunu o da biliyor. Eli elime değmedi. Benim tek sevgilim sensin."

O anda kapı çalındı. Gelen Joseph'di. Bizi sarılır vaziyette görünce gözlerini yere eğdi. Ben onu görünce ellerimi Jacob'un boynundan indridim. O ise daha da sardı belimi.

"Komutanım, Londradan telgraf var. Acilmiş. Askerlerimizin başka işleri vardı beni gönderdiler."

"Peki peki geliyorum. Bu arada Joseph, sevgilime yardım ettiğin için minnettarım."

Atakan ile aşağı indik. Komutan ise başka bir odaya girdi.

"Ne işin var hala onun odasında? Bir de ona sarılıyorsun?"

"Atakan!"

"Bana Joseph de! Biri duysa açıklayamam."

"Peki Joseph. Bu gece saat 12'de. Gavur Ahmet'in fabrikasında silah sevkiyatı olacakmış. Bu yüzden gittim. Ben de bu vatan için birşeyler yapayım. Madem bu zamana kadar geldim!"

"Ben birazdan geleceğim." diyerek bir yere gitti Joseph.

İki gün sonra;

İki gündür ne komutanı ne de Atakan'ı görmemiştim. Afife ile balkonda otururken eve Joseph geldi. Neyseki teyzem evde değildi.

"Komutan bu gece otelde kalmanızı istiyor."

"Nasıl kalalım Joseph?"

"Jülide. Kalırız tabiki. Anneme sarayda kalacağımızı söyleriz lütfen lütfen! Saray deyince izin verir."