Kırık Pençe İzleri

25.

Her savaş aldatmacalar üzerine kuruludur. Sun Zi'nin aksine ben bunun saldıracak durumdayken saldırmayacak gibi görünmeniz ya da uzaktayken yakında olduğunuzu sanmaları gibi stratejik nedenlere dayandığını düşünmüyorum. Daha ziyade konuya kişisel bir noktadan yaklaşıp, her şeyi insan doğasında yatan hayatta kalma içgüdüsü ile bağdaştırıyorum. Zira ilkelerin ve ideolojilerin ötesinde saf bir galip gelme arzusu egoyu hiçbir intikam düşüncesinin beslemediği kadar besler. Yalan söyler, aldatır, arkadan vurursunuz. Henüz yolu yarılamadan o yola neden çıktığınızın önemi geride kalır. Siz hayatta kaldığınız müddetçe kimin öldüğünün bir önemi yoktur. Ta en başında kendi aldatmacanızın ilk kurbanı olursunuz.

Bir çok cephede mağlubiyeti tattıktan sonra insan akıllanacağını zannediyor ancak kendimi bu defa galip gelebilme arzumun kıyısında bambaşka bir muharebenin içerisinde buluyorum. Her şeyi değiştiremesem bile bana dağıtılan eli en iyi şekilde oynayabileceğime inanmak istiyorum. Üstelik bu defa kaybedersem benden geriye ne kalır kestiremiyorum.

Sırtlanlar'ın henüz tanışmadığım diğer üyeleri ve ekibin ortak toplantı yaptıkları kapıya yürürken üzerimde hatlarıma yapışan omuzları düşük bluzumdan ya da belime oturup kalçalarımın üzerinden akarak dizlerimin altına dek inen pileli eteğimden bağımsız bir özgüven dalgası dolaşıyordu. Sonuçta yırtıcılarla yüz yüze gelecekseniz onlardan korkmadığınızı göstermeniz gerekir.

Hafif topuklu terliklerim, dağınık topuzum ve buğulu makyajım da bu uğurda bana destek vermesi gereken her şeyi sağlıyordu. Zeminde tıkırtılar çıkaran topuklarımın müziği eşliğinde kapalı kapıyı hafifçe tıklatıp parlak bir gülümsemeyle içeriye daldım.

Karargahda yaşamaya başladığımdan beri ardında ne olduğunu bilmediğim onlarca odaya sahiptik. Ev sahibiniz Orta Doğu'nun en çok aranan örgüt lideri ve ev arkadaşlarınızda o örgütün üyeleri olunca bazı kapıların neden hep kilitli olduğunu sorgulamadığınız bir evreye taşınıyorsunuz. Haliyle İlgi kahvaltı ettiğimiz esnada bana toplantının hangi odada yapılacağını bildirdiğinde kafamda kahve tonlarının hakim olacağı, belki etrafa antika öğelerin dağıldığı kütüphaneden bozma bir çalışma odası canlanmıştı ancak beni karşılayan oda bunun tam aksiydi. Beklediğimden daha büyük olan alanın her bir köşesi büyük bir titizlikle doldurulmuştu. Sol duvar boyunca tabancalar, tüfekler, patlayıcılar, bıçaklar ve yakın dövüşte kullanılacak onlarca mühimmat sıralanırken sağ duvar gaz maskeleri, kimyasallar koruyucu ekipmanları, balistik yelekleri, kasklar, taktik eldivenleri, dizlikleri ve göğüs koruyucularıyla doluydu. Kapının hemen sağ tarafına gömülü yerden tavana dek uzanan raflar boyunca radyo iletişim cihazları, uydu telefonları, bölge haritaları, GPS cihazları ve tonlarca kablo arasına sırılanmış onlarca bilgisayarın yanı sıra Emran Akbal'ın operasyonunda kullandığımızı gördüğüm dinleme cihazları da yer alıyordu.

Ben yavaşça her şeyi sindirmeye çalışırken bütün bu alanın ortasında metal, çerçevesiz bir masa etrafına toplanmış sekiz çift baş sabırla beni izliyordu. Umut dört ekranlı geniş bir bilgisayar topluluğun başında sol tarafta kalırken yanı başında -bugün çok daha ayık görünen- Ruslan ve Ruslan'la arasına tanımadığım üç adamı alan İlgi yer alıyordu. Açık bej takımıyla sandalyesinde rehavet içerisinde oturan Behram Adalı'nın yanındaysa masanın üzerindeki parşömen parçasını işaret eden Kesik konumlanmıştı. Kimsenin kapıya sırtını dönmediği gerçeğini kulak ardı edip üzerinde küçük tatlı kurdelelerin yer aldığı toz pembesi not defterimi, ucunda uyuyan maskot bir kedi olan en sevdiğim kalemimi, termostaki soğuk kahvem ve çikolata paketimle birlikte masanın başına özenle yerleştirdim. Ardından etrafıma bakıp kendime oturacak boş bir sandalye aramaya başladım. Sağ duvara yaslı metal sandalyeyi yerde sürüyerek masanın başına çektiğimde bir onay mırıltısı eşliğinde yerime kurulup içerisinde onlarca sağlıklı yaşam notu, alışveriş listesi ve kitap alıntısı yer alan not defterimde temiz bir sayfa açıp en üste büyük bir başlık attım.