Hoofdstuk 14.

1.4K 57 1
                                    

Iemand trok aan mijn haar en mijn nek was open en bloot, de tranen gleden over mijn wangen langzaam naar beneden en drupte op het mes dat tegen mijn keel aangehouden werd.
"Waarom doe je dit." Piepte ik.
Het zwarte figuur zei niks, je hoorde hem alleen maar grinniken en genieten van de angst die duidelijk op mijn gezicht te zien was.
'WAAROM!" Schreeuwde ik.
Geen reactie.
Ik voelde hoe het mes nu tegen me aan gedrukt was en langzaam een halve cirkel om mijn nek maakte..
Ik voelde hoe het warme vloeistof over mijn lichaam naar beneden zakte en ik hoorde hoe het op de grond terecht kwam..

Gillend werd ik wakker ik kwam recht overeind en ik voelde hoe mijn hard tekeer ging, ik kon niks anders doen dan naar adem happen.
Cameron opende langzaam zijn ogen en stond op, hij liep naar de badkamer en kwam terug met een glaasje water.
"Het spijt me dat ik je wakker heb gemaakt Cameron.." piepte ik net zoals in mijn droom.
Hij schudde zijn hoofd, "Het is oké Iris."
Ik nam het glaasje water aan en nam er een nipje van, dit was niet goed Rick begon langzamer hand mijn leven weer te bepalen..

"Ik wil morgen naar de polite Cameron het maakt me niet uit of Rick misschien iets terug doet ik wil hem uit mijn leven hebben." zei ik vast beraden.
"Dat is ook het beste denk ik." Cameron sloeg zijn arm om me heen, ik zette het glaasje water op het nachtkastje en legde mijn hoofd op zijn borst.

Zo vielen we weer rustig in slaap, deze keer had ik geen nachtmerrie.

*

Onthuld.  (COMPLEET)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu