Hoofdstuk 18.

1.3K 49 2
                                    

•RICK•

Ik zat weer met Iris in het hok zij zat weer op het matras ik op het half verrotte stoeltje.
Ze durfde me niet aan te kijken, ik zag het wel ik zag het wel dat ze moest huilen dat ze kapot ging.
Maar dan weet ze hoe ik me voelde daar in de cel, ik ademde luid op door mijn neus waardoor Iris op keek.

"Hoe ben je eruit gekomen Rick?" vroeg ze zacht met haar o zo zoete stem haar pret oogjes die ze nu had waren verdwenen.

"Door mijn moeder zei ik al." Antwoorde ik bot.
Ze schudde haar hoofd waardoor ik nu met een opgehaalde wenkbrauw haar bekeek.
"Denk je dat ik het niet beter weet dan jou Iris?"

"Ja, want je moeder wilt Geen slechte reputatie rijke mensen willen als een perfect persoon in de spotlight staan en daar hoort een jongen die in de bajes zit niet bij."
Ik gromde zacht en stond op, ik haalde uit en voelde meteen weer schuldig.
Ik bekeek hoe Iris weer langzaam in elkaar kroop en ik ging weer rustig zitten.
"Ik zal het je wel vertellen hoe het echt ging dan, als excuses voor mijn agresieve gedrag."
Iris keek me voorzichtig aan ik zuchtte.

"Ik werd naar buiten geroepen omdat er iemand voor me was..."

"Mee komen jij!" hoorde ik de bewaker tegen me grommen, ik stond op en liep naar de cel deur die voor me werd geopend.
Ik werd gebegeleid naar de ontmoetings ruimte en zag al meteen Robin zitten, er verscheen een glimlach op mijn gezicht en ik nam snel plaats tegen over hem.
"En?" vroeg ik met de glimlach op mijn gezicht.
"Morgen ben je hier weg, ik heb alles geregeld maar als je uit eindelijk bij Freek bent moet je t zelf doen." Fluisterde Robin naar mij.
Ik wilde niet dat de agenten zouden weten wat we van plan waren dus we hielden al snel op met het gesprek en ik moest weer naar mijn cel, ik liet me achterover op het bed vallen en hield mijn armen onder mijn hoofd.
Morgen ben ik vrij.

"Robin had voor mij wat spullen bezorgt en wat geld zo reisde ik naar onze oude school."

Ik bekeek Iris ze had aandachtig zitten luisteren maar nu was het tijd om mijn mond te houden.
"Morgen vertel ik wel meer." mompede ik.

Iris knikte en ik sloot achter mij de deur.

*

Onthuld.  (COMPLEET)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu