Hoofdstuk 22.

1.2K 53 1
                                    

IRIS•

Ik deed mijn best om niet in slaap te vallen ik was te bang dat Rick misschien in de nacht een mes in mijn lichaam zou steken, "Ik wil naar huis.." snikte ik zacht.
Ik stond op en liep weer naar het dicht getimmerde raam.

Wat Rick niet opgevallen was was dat ik het gaatje steeds groter uit pulkte.
Ik pulkte weer wat hout weg en ging snel weer zitten toen ik de voordeur hoorde.

Er kwam een Jongen met een rode hanenkam binnen met een leren jasje en een half af gezakte spijker broek, hij leek niet echt vriendelijk dus ik zei maar niks.

"Alles goed?" bromde hij tegen me, ik haalde mijn schouders op waardoor ik een schop tegen mijn zij kreeg.
Ik kreunde het uit van de pijn en haalde moeilijk adem.

"Je bent mager." merkte hij op.
"Geeft hij je wel genoeg te eten?"

"Hij Geeft me steeds minder." piepte ik.

Ik hoorde de jongen zuchten, "Ik haal wat voor je heb je zin in McDonalds?"
Ik knikte voorzichtig, "Oke ik kijk wel wat ik voor je haal, misschien wel twee big macs want nog een paar dagen en je hebt anorexia."

De jongen liep de deur weer uit en ik hoorde de deur dichtvallen.

Wie was dat.. Zou dat Robin zijn?

---

Ik opende mijn ogen en keek naar de twee zakken van de mcdonalds die voor me stonden, ik ging recht op zitten en keek de jongen recht in de ogen die rustig een milk shake zat te dribken, "Dankjewel.." zei ik schor.
Ik rekte mijn arm uit naar de een van de zakken en haalde er een cheeseburger uit ik keek de jongen vragend aan.
"Ja dat is allebei voor jou." zei hij.
Hij beantwoorde mijn vragen zonder dat ik wat vroeg.

Ik haalde de cheeseburger uit de zak en nam een hapje, het was zo lekker..

*

Onthuld.  (COMPLEET)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu