Onthuld. (COMPLEET)

Hoofdstuk 28.

•CAMERON•

We waren bij een oud huisje terecht gekomen dat aan de rand van het bos lag.
We stapten met z'n vieren uit en van de twee politie mannen moesten wij bij de auto wachten ik en Anouk keken toe hoe de mannen een rondje om het huis heen maakte en alles bestudeerde.
Ik stapte naat voren en trok Anouk mee, "Wat doe je nou we moesten wachten!" hoorde ik Anouk achter me piepen "Met die twee staan we er over een jaar nog Anouk." zei ik gehaast.
"HE WAT DOEN JULLIE!" schreeuwde een van de mannen.
Ik negeerde ze en trapte de deur open.
Het was nogal kaal en alles was van hout ook het meubilair, ik bekeek de ruimte er waren nog een paar deuren in de hal.
Ik opende ze een voor een maar er was niks bijzonders te zien, "Cameron hier is nog een deur." hoorde ik Anouk ergens achter me zeggen ik stapte meteen op haar stem af en zag dat ze naar een deur stond te kijken.

"Laat mij eens." stamelde ik, ze stapte opzij. Ik liet mijn hand op klink rusten.
Ik probeerde de deur te openen maar dat lukte niet, ik draaide mijn lichaam naar Anouk toe.
"Haal die gasten." siste ik haar toe.
Ze was meteen weg zodra ik dat haat gecommandeerd had en na een minuutje of twee liep ze weer naar me toe met de twee mannen achter haar.

"Ga maar aan de kant." zei een van de agentes, ik deed wat ze me opdroegen en stapte net zoals Anouk opzij.
De twee mannen namen een aparte houding aan en liepen met z'n op de deur af, ofja liepen stormde eerlijk gezegt.

De deur vloog open en spurtte mijn weg naar binnen, "Wat.."
Ik zag geen Iris nee, ik zag Rick met een gruwlijke wond in zijn been.
"Die slet van een vriendin van je is hem gesmeerd je bent te laat vriend." Siste Rick me toe.

Ik gaf hem een trap in zijn maag en Anouk trok me naar achter, "HOU JE BEK OVER IRIS VIEZE MOORDENAAR!"
schreeuwde ik op mijn hardst, ik probeerde me nog los te trekken maar ik besefte dat ik dan zelf ook in de problemen zou raken..

*