Onthuld. (COMPLEET)

Hoofdstuk 13.

Ik smeerde het glazuur uit over de cake en werkte het netjes af.
Vandaag hebben ik en Cameron het al een jaar en 8 maanden, dont judge me meiden houden het nou eenmaal bij.

Ik was nog snel even naar de winkel gegaan toen ik afgezet was door de bus en het bakken ging lekker vlot.
Ik had de tafel al gedekt en ik had lassagne in de oven staan, ik pakte de slagroom en deed er wat van op de taart.
Ik likte mijn lippen af oh wat zou ik dit nu graag op willen eten ik ben blij dat Cameron van chocolade hield.

Ik hoorde wat gerommel aan de deur, snel pakte ik de cake en zette die in de koelkastik deed mijn schort af en bleef braaf staan waar ik stond.
De deur werd geopent, het was Cameron die Rick bij zijn kraag vast hield.

Mijn vrolijke gezicht werd een gezicht waar geen emotie op te vinden was.
Cameron gooide Rick naar binnen en sloot de deur.

"Deze makker stond weer een vanuit buiten naar binnen te gluren."

Ik stapte naar voren en keek naar beneden.
"Bel de politie Cameron." zei ik

Cameron liep de slaapkamer in waar de telefoon te vinden was.
Rick stond op en keek me uitdagend aan.
"Je zou me met rust laten."

"Kan niet."
Ik fronsde mijn wenkbrauwen.
"Hoe bedoel je.."
Rick kwam dichterbij en snel duwde ik hem van me af.
"kom op Iris je wilt me wel."

Ik begon me vies te voelen dat hij ooit.. Mij aan geraakt heeft die viespeuk.

"Oh en de politie bellen heeft geen nut."

"Als ik niet gevonden wilde worden zou ik nu naar jullie zitten kijken hoe jullie het deden daar op de bank."

Ik kreeg een rilling door me heen toen hij naar de bank wees, Rick draaide zich om en liep het appartement uit, ik kon hem niet tegen houden.. Ik was bang.

Cameron kwam de kamer in lopen, "Ik kan de telefoon niet vinden.. Waar is jou mobiel?"
Ik haalde mijn schouders op.

"Hij wilt dat we naar de politie gaan Cameron. Hij weet toch dat hij eronder uit komt."

Ik hoorde hoe Cameron zuchtte hij sloeg zijn armen om me heen.

"We verslaan hem wel." Besloot hij.

*