Een nieuw begin van alles

Deel 11

Als alles in dozen zit ploffen Vince en Caro neer in de zetel. "wil je iets om te drinken?" vroeg ze. "nee ik heb geen dorst. Ik ga dan maar eens naar huis gaan." Antwoorde Vince. "je mag nog even blijven hoor. Papa kan een bord bij aan tafel zetten." Stelde Caro voor. "ik zou heel graag blijven maar papa verwacht mij thuis voor het avondeten. Ik zal morgen nog eens langskomen als het past." Zei Vince. "ik ben thuis." Antwoorde Caro. "goed. Dan neem ik je morgen eens mee naar buiten. Ik regel alles. Het enige wat jij moet doen is meegaan met mij." Zei Vince overtuigend. " ik zal meegaan. Afleiding kan ik altijd gebruiken. En hier thuis zitten is ook maar niks." Antwoorde ze. " tot morgen dan?" Zei Vince terwijl hij rechtstaat om naar de deur te wandelen. "wacht! Vince... ik wil je bedanken voor vandaag. Ik vond het echt leuk om samen mama haar spulletjes op te ruimen. Dus bedankt." Zei ze en ze gaf Vince een knuffel. Caro gaat mee tot aan de deur en laat Vince buiten. Ze wacht tot dat hij op zijn brommer zit en naar huis rijd. Eens hij niet meer te zien is in het straat doet ze de deur dicht. Caro gaat de woonkamer terug binnen en ziet alle dozen staan. Ze zucht en laat een traan rollen. "mama ik mis je nu al zo." Zei ze tegen haarzelf. Ze gaat naar haar kamer en gaat op haar bed liggen. Op haar nachtkastje staat nog steeds de foto die ze gevonden had in haar verhuisdozen. Ondertussen had ze een mooi kadertje gevonden en stak de foto daar in. Ze neemt het kadertje in haar armen en legt het tegen haar. Haar tranen rollen nu van haar wangen. Niet veel later hoort ze haar papa en Titin thuis komen. Vandaag gingen ze alle details bespreken voor de begrafenis zaterdag. Binnen drie dagen zou haar mama al begraven worden. Caro kon die gedachte maar niet uit haar hoofd zetten. Ze gaat eerst nog eten, dan gaat ze douchen en gaat ze naar boven om te slapen. Ze wil er best wel goed uit zien voor Vince.
De volgende dag:
Na lang vechten tegen de gedachten in is Caro er toch in geslaagd om in slaap te vallen. Het is nog twee minuten tot haar wekker af gaat. Caro ligt nog zo diep te slapen. Haar papa gaat vandaag naar de Ardennen. Hij kreeg eerder deze week telefoon. De man die de bloemenwinkel had overgenomen wil er mee stoppen. Dit vond papa echter jammer. Hij heeft er een tijdje over nagedacht met Titin. Hij wou niet dat van zijn bloemenwinkel iets anders werd van zaak. Daarom heeft hij besloten om binnen enkele weken terug naar de Ardennen te gaan wonen om terug de bloemenwinkel open te houden. En nu vandaag is hij het contract terug gaan tekenen. TRINGGGG, TRINGGGG. Daar is de wekker van Caro. ze drukt hem af en komt haar bed uit. Ze doet haar gordijnen open en kijkt naar buiten. De zon schijnt. "het gaat een mooie dag worden Caroline Timmers." Zei ze tegen haarzelf terwijl ze haar kledingkast opentrekt om er een broek en een trui uit te halen. Om twee uur 's middags komt Vince haar halen. Ze wandelen samen door het park. Op de brug stoppen ze en kijken ze samen naar de omgeving. "Caro ik heb iets voor je." Zei Vince. Ze keek hem nieuwsgierig aan. Hij haalt een enveloppe uit zijn jaszakken en geeft die aan Caro. Er kwamen wel duizend vragen binnen in Caro's hoofd. Is dit een liefdesbrief waarin hij zijn gevoelens voor mij neer schrijft? Of is dit een brief om het omgekeerde te vertellen?