"klopt. Maar het is een lange procedure tot iemand geadopteerd wordt. Er volgen verschillende kennismakingsdagen en een baby'tje laten ze tot 1 jaar bij de biologische moeder. Eens ik geboren was kregen mijn ouders een bericht dat er een baby geboren was en dat de moeder er niet voor kan zorgen. Maar de moeder was verplicht om het eerste jaar er te zijn voor haar baby en de adoptieouders mochten langskomen om te helpen en zelf ondertussen ook een band op te bouwen met het kind." Vertelde Camille die allemaal informatie had opgezocht daarover. "even een klein detail. Waarom ga je niet langs bij die mensen die dat regelen? Zij moeten toch weten wie je echte mama is." Zei Scott. "dat heb ik gedaan. Ze kunnen nergens meer bewijzen dat ik daar geadopteerd ben." Zei Camille. "ze moeten die papieren toch houden?" vroeg Vince. "inderdaad, ze moeten die papieren houden tot het kind minstens vijf jaar in een goed gezin zat. En ze merkten dat alles in orde was." Zei Camille. "geef nog eens die foto." vroeg Vince aan Scott. Hij heeft de foto aan Vince. "ik herken die vrouw. Als ik mee ga met papa naar de voetbal staat zij altijd achter de bar." Zei Vince. "Vince meen je dit?" vroeg Camille. Vince knikt van ja. "dan moeten we naar de voetbal." Zei Camille die haar tas al neemt. Samen gaan de vrienden naar de voetbal en drinken ze iets in de bar naast de velden. "ik dacht dat die vrouw hier werkte." Zei Camille tegen Vince. " ze is niet de enigste die hier werkt. Misschien is vandaag haar vrije dag." Antwoordde Vince. "ik ga dat hier eens vragen." Zei Camille. Ze neemt de foto uit haar tas en gaat naar de bar. "wat mag het nog zijn voor u mevrouw?" vroeg de man achter de bar. "ik heb een vraagje. Werkt deze vrouw hier?" vroeg Camille terwijl ze de foto toont. "ik herken de vrouw niet zo goed op de foto." Antwoordde de man. "het is een foto van 16 jaar geleden. En kan je ook niets kenmerkend zien aan haar?" vroeg Camille die de foto over de toog heen schuift naar de man toe. De man neemt de foto en kijkt nog eens heel goed. "maar ja, nu je het zegt dat is Free." Antwoordde de man. Camille werpt een blik naar haar vrienden. "en wanneer zou ze werken?" vroeg Camille. "dan heb ik spijtig nieuws. Ze heeft vorige week een auto ongeluk gehad. Ze lag tot gisteren nog in het ziekenhuis." Zei de man. "en vandaag?" vroeg Camille. "dat kan ik niet zeggen. Ik vermoed dat ze misschien al naar huis is. Ik weet het niet, het spijt me." Zei hij. "oké bedankt meneer." Zei Camille. Ze gaat terug aan tafel zitten. " ze werkt hier inderdaad, maar zoals jullie gehoord hebben ze heeft een ongeval gehad. Ze moet nog in het ziekenhuis liggen denkt de man." Zei Camille. "dan moeten we daar gaan zoeken." Zei Scott. "ik wens jullie veel plezier. Maar in het ziekenhuis delen ze geen informatie over de patiënten." Zei de man die de lege glazen van tafel kwam halen. Ze kijken de man aan en wachten tot hij terug achter de bar staat. De vrienden betalen en verlaten dan de bar. Vince en Caro gaan samen terug naar huis. Camille gaat samen met Scott naar het ziekenhuis. Als ze aankomen gaat Camille direct naar de balie. "goeiemiddag mevrouw, waarmee kan ik u helpen?" vroeg de dame vanachter haar computer. "ik ben op zoek naar een Free. Ze heeft vorige week een ongeluk gehad met de auto en zou hier moeten liggen." Zei Camille. "bent u familie?" vroeg de dame terug. " ik zou haar dochter moeten zijn." Zei Camille. "er staat hier dat mevrouw geen kinderen heeft." Zei de dame. "het zit zo... ik ben haar biologische dochter, maar omdat ze vroeger niet voor mij kon zorgen heeft ze mij afgestaan." Zei Camille. "mevrouw deze uitleg horen wij hier dagelijks. Ik kan niets meedelen over de toestand van mevrouw." Zei de dame. "ben je hier met iemand meerderjarig?" voegt de dame er aan toe. "ja hier, mijn oudere broer." Zei Camille die Scott aan zijn arm naast haar trok. "bent u meerderjarig, zou ik dan even je paspoort?" vroeg de dame. Scott knikt en geeft zijn paspoort. De dame kijkt hun aan. "mevrouw is in stabiele toestand." Antwoordde de vrouw. "mogen we haar eventueel bezoeken?" vroeg Camille. "nee helaas niet." Antwoordde de vrouw terug. "maar waarom mag dit nu niet? Waarom zou ik nu mijn biologische moeder niet mogen zien?" vroeg Camille hysterisch. "kom Camille we gaan. Het heeft geen zin om hier te staan roepen. We kunnen ze later als ze thuis is ook nog gaan bezoeken." Zei Scott en hij nam Camille mee naar de uitgang.
JE LEEST
Een nieuw begin van alles
General FictionCaro een 17 jarige meisje moet noodgedwongen veranderen van school, wegens thuisomstandigheden. Opeens moet ze van het rustige mooie Ardennen naar het drukke Antwerpen verhuizen. Ze ontdekt een nieuwe school, vrienden en beleeft de tijd van haar lev...