Een nieuw begin van alles

Deel 36

"papa, wat doe jij hier?" vroeg Caro terwijl ze haar papa omhelst. " Carootje we moeten iets vertellen." Zei Karel. "het is best dat je even gaat zitten." Zei haar papa die zijn dochter los laat na de knuffel. Caro kijkt hun bang aan en gaat zitten zoals gevraagd. Ook Vince die mee is gaat zitten. "je weet dat Titin de afgelopen dagen en weken meer en meer begon te vergeten. We hebben dit laten onderzoeken en ze heeft beginnende Alzheimer." Zei Peter. Caro haar tranen stonden in haar ogen. "dementie dus?" vroeg Caro met een trillende stem. Peter en Karel knikken. Caro haar tranen rollen over haar wang en ze omhelst haar oma die naast haar zit. "Caro dat wil ook zeggen dat ik ook terug meer in Antwerpen ga zijn." Zei Peter. Caro hoort het alleen op de achtergrond. Ze houd haar oma nog altijd vast en is niet actief aan het luisteren. Wanneer ze bekomen is brengt Vince haar naar boven. Ze is te moe door het wenen en draagt haar naar boven. Hij helpt haar met haar pyjama aan te doen. Als ze in bed ligt gaat hij nog even naast haar liggen en houd hij haar stevig vast. Ze kan het niet vatten dat haar oma, Titin Alzheimer heeft. Ze is haar mama al verloren, straks haar oma ook nog. De hele avond huilt ze nog maar Vince blijft bij haar om haar te troosten. Normaal gezien zou hij vanavond vertrekken naar Engeland naar die school. Maar hij kon Caro zo niet achterlaten dus vertrekt hij morgenochtend als ze beter is. Caro slaapt de hele nacht bijna niet. Maar eens het 8 uur is slaapt ze eindelijk. Vince geeft een kus en vertrekt. Hij voelt zich een beetje schuldig. Op de trein naar Engeland zit hij de hele tijd aan Caro te denken. Zijn ouders kunnen niet van elkaar blijven. Ze zijn nog nooit zo gelukkig geweest. Ze komen aan en bezoeken de school. Zoals verwacht wil Vince hier echt naar toe gaan, maar moet hij eerst een toelatingsexamen doen. Als hij daarvoor geslaagd is mag hij komen. Laat op de avond keren ze terug naar huis. Caro was ondertussen terug wakker en was benieuwd wat Vince van de school vond. Als hij thuiskomt is het nog te laat om eens naar Caro te gaan. Morgen is het terug school en Vince moet kunnen trainen voor zijn toelatingsexamen. Het is maandagochtend. Vince is vroeg vertrokken naar school zodat hij nog wat zou kunnen trainen. Want vrijdag is zijn toelatingsexamen al. Omdat de plaatsen heel beperkt zijn. De week gaat heel snel voorbij. Caro helpt hem na school ook nog met trainen. Als het uiteindelijk vrijdag is heeft Vince heel wat stress. Hij is bang dat het opeens allemaal fout zal gaan. Hij wil zo snel mogelijk aan de wedstrijd beginnen zodat hij zo snel mogelijk uitslag weet. De directeur van de school staat al aan de kant van het veld om te kijken samen met Olivier. Caro en Philippe zitten op de tribune. Eens ze starten is iedereen aan het supporteren voor de 'tigers'. Zo heet de rugbygroep van Vince. Olivier kijkt af en toe eens wat de directeur opschrijft. Omdat hij natuurlijk het beste voor zijn zoon wil. Na een lange wedstrijd is het eindelijk afgelopen. Vince gaat naar de kleedkamers gevolgd door Olivier. Hij gaat naast zijn zoon op de bank zitten. "je hebt het echt super gedaan." Zei Olivier. "niet goed genoeg. Ik kan beter. Echt waar papa." Zei Vince hopeloos. "je hebt toch het beste van jezelf getoond." Zei Olivier. "ik had geen controle over de bal. Ik kan de bal gewoon uit mijn handen laten vallen. Het was echt niet goed." Zei Vince. "het was alleszins goed genoeg om te mogen gaan." Zei Olivier. Vince zucht. "omg! Dat meen je niet?" zei Vince enthousiast wanneer de zin van zijn papa tot hem doordrong. "jij mag naar Engeland." Herhaalde Olivier. Vince springt in de lucht van enthousiasme. Hij moest dit direct aan Caro gaan vertellen. Of wacht, dat wilde zeggen dat dit hun laatste 4 weken samen zijn. Vince is aan de ene kant superblij maar wil Caro niet achterlaten. Als hij omgekleed is gaat hij naar ze toe. "proficiat liefje." Zei Caro en ze kust hem. "Caro kunnen wij even praten." Zei Vince. "tuurlijk!" zei ze en ze gaan terug naar het veld. "wat vind jij hiervan?" vroeg Vince. "ik ben superblij voor jou!" zei ze. "ga je mij dan niet teveel missen." Zei Vince. "als ik ook aan jou school ga studeren niet." Zei Caro met een grote glimlach. "ga je mee?" vroeg Vince. "ja! Ik heb het gevraagd aan papa en ik mag." Zei Caro. ze omhelzen elkaar en gaan dan terug gaan vieren met de andere.