Een nieuw begin van alles

Deel 40

"dag beste leerlingen , beste ouders. Vandaag zijn we hier allemaal samen gekomen om de proclamatie te vieren van onze kinderen. Ik ga hier niet veel doekjes rond winden en het woord aan de leerlingen zelf over laten." Zei Wolfs. Elk voor zich gaan ze naar voor op het podium en halen ze herinneringen op van het SAS. Het was een heel bewogen maar ook een heel mooi jaar. Met ups en downs. Met leuke en minder leuke lessen. ze zijn enorm dankbaar om op het SAS te mogen afstuderen. En de deur achter zich dicht te doen met veel mooie herinneringen en anekdotes. Als iedereen een tekstje naar voor gebracht heeft gaan ze over tot de proclamatie. "nu gaan we over tot de proclamatie van onze zesdejaars!" zei Wolfs. Ze roepen iedere naam af en dan mogen ze naar voor komen. Als iedereen afgeroepen is tellen ze af. "1...2...3... afstuderen!!!" roepen ze samen en ze gooien hun hoedjes in de lucht. De ouders staan recht en applaudisseren. Ze gaan allemaal naar de speelplaats waar een receptie doorgaat voor iedereen. "wat ben ik trots op mijn dochter." Zei Monique terwijl ze haar arm rond Camille haar zij legt. "proficiat Camille." Zei Free. "ik ben blij dat je erbij was." Zei Camille. "Vince wil je even meekomen." Zei Caro. "tuurlijk wat is er?" vroeg Vince. "niet hier." Zei Caro en ze trok hem mee naar het sportveld. Ze gaat op de bank zitten en Vince komt naast haar zitten. "Vince, ik euh... ik weet niet goed hoe te beginnen. Ik wil je bedanken voor het afgelopen schooljaar. Voor je steun toen mama overleed , toen papa een nieuwe vriendin kreeg en toen ik te horen kreeg dat Titin alzheimer heeft. Ik weet niet hoe ik je moet bedanken. Want zonder jou zou het niet gelukt zijn. Zonder jou was ik hier misschien niet meer. Zonder jou was ik misschien afgestudeerd in de Ardennen in plaats van hier op het SAS. Maar ik wil nu even heel eerlijk met je zijn over het studeren in Engeland. Ik vond het in het begin al geen goed idee en ik dacht misschien moet ik het een plaats geven. Maar dat is niet gelukt. Dat is niet gelukt vanwege de omstandigheden. Ik kon het in het begin al niet vatten dat je naar een rugbyschool zou gaan in Engeland. Ik heb geprobeerd het een plaats te geven maar dat lukt niet. En ik had wel gezegd dat ik mee zou gaan, maar ik heb alles eens op een rijtje gezet. Ik besef dat ik dat toen gezegd heb omdat ik je dood graag zie. En nu zit ik hier en zie ik je nog altijd dood graag maar denk ik er anders over. Dus ik denk dat het beter is dat ik hier blijf. Voor Titin. En hoe graag we elkaar ook zien ik zou niet gelukkig geweest zijn in Engeland. En je denkt misschien dat ik dit nu vlug verzin. Nee Vince ik heb hier echt al lang over nagedacht. En ik blijf bij mijn beslissing van nu. Ik denk dat het beter is dat we hier en nu uit elkaar gaan als vrienden." Zei Caro met tranen in haar ogen. Ook Vince had tranen in zijn ogen. "nee dan ga ik niet naar Engeland." Zei hij. "jawel dat is je droom. En jou droom is niet de mijne. Mijn droom is om hier te blijven bij Titin. Ik ga hier veel gelukkiger zijn dan in Engeland." Zei Caro. "we kunnen elkaar toch zien in het weekend." Zei Vince. "nee, we gaan continu moeten zoeken wanneer het past om elkaar te zien. En dat wil ik niet. We gaan elkaar heel de tijd moeten missen dus is het beter dat we elkaar loslaten en elk onze eigen droom nagaan." Zei Caro. "maar ik zie jou graag." Zei Vince. "ik jou ook. Maar elkaar graag zien is soms ook loslaten. En dat wil niet zeggen dat onze liefde voor elkaar over is. Want ik ga jou altijd graag blijven zien." Zei Caro. " ik jou ook." Zei Vince. "sorry." Zei Caro. "ik ben blij dat je eerlijk bent, ik had dit gewoon even niet verwacht." Zei Vince. Ze geven elkaar nog een laatste kus en een knuffel die wel een eeuwigheid duurt. Ze gaan terug naar hun familie op de speelplaats. "is alles oke?" vroeg Maria die zag dat Caro gehuild had. "ja ik heb afscheid genomen van Vince. We zijn niet langer meer Varo." Zei Caro. Maria gaf haar een troostende knuffel. Vince en Caro bleven de hele avond nog oogcontact houden met elkaar.
Einde!!!!