Waiting for the Dawn (Fontana brothers series 1) [Unedited]

Chapter 25

I'm staring at my reflection in the mirror. Ang laki na ng tiyan ko. Kabuwanan ko na rin. Limang buwan na ang lumipas pero hindi pa rin nahahahanap ang nagpapatay sa mama ko.

Pati ang mga private investigator ay walang mahanap na mga bakas. Malinis daw ang pagkakagawa.

Si Cleo naman ay laging busy sa business niya. Nahahati na rin ang oras niya na dapat ay sa akin lang. 'Yong mga araw na day off niya at dapat kasama ko siya ay nagiging araw nila ni Melia para sa checkup. Maselan kasi ang pagbubuntis niya.

Galit ako. Nagsisimula na rin akong magdyda sa sinabi sa akin noon ni Cleo. If he hates Melia, bakit nagagawa niya pa 'yong pakisamahan? Ay, oo nga pala, para sa anak nila.

Natawa na lamang ako na may halong paint bago lumabas sa banyo. Nagbihis ako sa walk in closet at nang matapos ay kaagad akong lumabas upang hanapin si Cleo. Gusto ko ng donuts. Day off niya naman ngayong araw.

"Asawa ko!" I cheerfully said when I saw him on the balcony. Parang ang lalim ng iniisip.

"You need something?" He welcomed me in his arms. I tiptoed to kiss him in his lips. Inalalayan niya rin ako.

"Ang sweet mo na naman, foods again?" Napangiti ako at sunod-sunod na tumango. Nahuhulaan talaga niya kaagad kung ano ang gusto ko.

"What is it this time?" Naaaliw niyang tanong. Sino ang hindi maaaliw kung ganito ka-cute ang hihingi ng pagkain?

"Donuts!" I exclaimed while clapping my hands.

"Okay, I'll get you some," he kissed me on my forehead before telling me to sit on one of the chairs here on the balcony. He waved goodbye before leaving the house to buy me my donuts.

Nang makaalis na si Cleo ay nag-vibrate ang cellphone ko kaya't kinuha ko ito sa mini table. The mini table is made of transparent black glass. The two chairs here in the balcony is made of tough woods that was also painted black. Mabuti na lang pala at pinaupo ako ni Cleo bago siya umalis.

It's from an unknown number.

Unknown number:

May alam kami sa pagkawala ng mama mo. Makipagkita ka sa amin kung gusto mong malaman. Mamayang alas tres ng hapon.

Nangunot ang aking noo sa nabasa ko. They know something? Nabuhayan ako ng loob dahil dito. Makukuha ko na ang hustisya para kay mama.

I typed a reply to the unknown number, asking if was it just a wrong send or not.

From unknown number:

Hindi ito wrong send. Para sa'yo 'to, Dawn Aphrodite Foster— Fontana. Ayaw naming makipag-ugnayan sa mga pulis dahil punagtatakpan nila ang totoong nangyari. Sinasabi na ongoing pa ang kaso. Baka mapahamak kami. Pwede mong isama ang asawa mo mamaya. Asawa mo lang at wala na'ng iba.

I smiled to myself after reading his last message. It's already one in the afternoon. Magpapasama ako mamaya Kay Cleo. This is it! Kapag nalaman na naman kung sino, papaimbestigahan na namin ang taong 'yon.

Nang makabalik si Cleo dala ang donuts ko ay nawala sa isip ko ang text kanina. Kaagad kong kinuha ang chocolate flavor at kinain.

"Gusto mo?" I offered. He just shook his head and smiled. He's really enjoying while watching me eat.

Hindi ko na siya pinansin at inubos na lang ang donut na hawak ko. Sinunod ko naman ay caramel flavor at strawberry. Enjoy na enjoy ako sa kinakain ko. Hindi ko namalayang umalis pala si Cleo.