Gecenin köründe telefonuna gelen mesaj ile aldatıldığını öğrenen, Devin. Hesaplaşmak için, gelen konuma gider.
Fakat motor çetesinin lideri Göktuğ. Yüzünü gizler ve Devin'e intikam almayı teklif eder.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aile...
Aile neydi?
Gittikçe birbirine sımsıkı bağlanan bireylere mi denirdi? Yoksa her geçen gün birbirinden kopan kişilere mi?
Unutulan her bir anı, gelecekte yeni bir yara olarak karşına çıkabilirdi.
Göktuğ.
Göktuğ, yaralı bir çocuktu. Kısa bir gözlemle herkes bunu çıkarabilirdi. Fakat buna sebep olan her kimse, bedelini muhakkak ödeyecekti. Ona, bir çocukluk borçlulardı.
Göktuğ, o kadına bakarken ben ikisinde dolşatırıyordum bakışlarımı. Annesi ise neden Göktuğ'u gördüğü hâlde bir duygu belirtisi göstermemişti. Bence Göktuğ yanılıyordu.
"Göktuğ, yanılıyorsundur. Annen olsa yanına gelirdi. Çocuğu var kadının." Göktuğ bana döndü anında.
"Annem o benim, Devin. Annemi tanıyorum ben."
"Annenin ismi neydi?" Diye sordum. Kadının ismini de öğrenirsek kurtulurduk bu işten.
"Deniz." Dediğinde onları dinledim belli etmeden. Karı-koca konuşuyorlardı. Sanırım Göktuğ'un kelimesini duymuşlardı.
"Aşkım, böyle bir şeyin imkanı olabilir mi? Saçmalama lütfen."
"Deniz! O zaman neden çocuk sana anne diyor?" Gözlerimi büyütüp Göktuğ'a döndüm. Doğruydu ismi. Yürümeye başladım. Bu sırada, Göktuğ'un elini tutuyordum. Göktuğ elimi bıraktı.
"Devin, annem diyorum neden anlamıyorsun?" Kırgınca söylediği cümleye karşı derin bir nefes aldım.
"Göktuğ, bu onun ailesine zarar verebilir. Şimdi sırası değil. Hem tesadüftür. Annen nereye gitmişti senin?" Göktuğ'un gözleri doldu.
"Ölmüştü." Afallama yaşayıp kafamı salladım.
"Ölen bir kadın nasıl dirilsin?" Göktuğ kafasını hızla sağa sola salladı.
"Bir kere bile mezarına girmedim. Cesedini de görmedim. Sadece aniden ölüm haberini aldım. Devin yemin ederim o kadın annem. Fotoğraflarımızı gösterebilirim!" Hızlıca konuşmasının ardından kadına tekrardan dönmüştü.
"Gidip sarılmak istiyorum. Annemi çok özledim." Kafamı salladım.
"Peki, ne yapmak istiyorsan yap. Ama üzülme sonra." Onay verdiğimde, hızlıca kadının yanına adımladı. Onun peşinden gittim.
"Hatırlamıyor musun beni?" Diye sordu aniden Göktuğ. Kadın'ın gözlerinde olan değişimi fark ettim. Gözlerimi kısıp izlemeye devam ettim. Kocası ve oğlu da şaşkınca izliyordu. Olduğumuz durum çok saçmaydı, garipsedim bir an.
"Sen kimsin?"
"Oğlunum, fotoğraflarımız var anne. Gösterebilirim." Çaresizce, kendi kendine bir sürü fikir çıkarıyordu.
