17.Bölüm; Mangal.

729 69 140
                                    

Telefonumun zil sesi ile, oturduğum yerden kalkıp telefonumu elime aldım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Telefonumun zil sesi ile, oturduğum yerden kalkıp telefonumu elime aldım.

Suç ortağım arıyor...

Gülümseyip aramayı yanıtladım.

"Efendim?" Karşı taraftan bir kaç hışırtı sesleri geldi. Sonrasında Göktuğ'un sesi doldu kulaklarıma.

"Nasılsın güzelim?"

"Kanka uzatma hadi söyle!" Arkadan bağırma sesi geldiğinde güldüm. Çağatay yine susmuyordu.

"İyiyim de, neyi söyleyeceksin?" Göktuğ'un nefes sesi geldi. Sabır diledi büyük ihtimal.

"Yavrum bugün işiniz yoksa, mangala gidelim diyecektim. Bizim çocuklarla planladık." Kaşlarımı çattım.

"İşiniz derken?"

"Abilerin ve sen güzelim." Ufak bir düşündüm. Bugün evdelerdi. İkisi de yorgun olduğu için dinleniyordu. Koltukta iki seksen yatan abilerime döndüm. Kaşlarını çatmış bana bakıyorlardı.

"Bir sorayım." Dediğimde güldü.

"Sor bakalım." Telefonun sesini kapatıp kulağımdan uzaklaştırdım.

"Abiciklerim?"

"Ne var?" Dedi tersçe Çakır abim. Ona göz devirdim.

"Mangala gidelim mi?" Telefondan gelen sesler ile kulağıma götürüp sesi açtım. Abimlerden cevap bekliyordum aynı zamanda.

Çakır abim yerinde tepinerek hayır işaretleri yapıyordu. Bora abim gözünü kapatıp uyuma numarası yapıyordu.

"Göktuğ?" Diyerek seslendim. Çünkü fazla ses geliyordu karşı taraftan.

"Söyle yavrum."

"Geliyoruz konum at yeter. Bir şey alalım mı gelirken?" Abimler hızla ayaklandı. Hani uyuyordun Bora abi?

"Tamamdır güzelim. Sen gel yeter." Telefonu kapattığımda ses yükselmişti.

"Devin hayır demiştim ben!"

"Ben gelmiyorum!" Baygın baygın ikisine baktım. Tabii ki kozlarım vardı.

"Peki, ben de giderim annemi ve babamı bulurum." Boynumu eğip odama doğru yürümeye başladım. İkisi de sövüp beni iterek odalarına koştular. Onların itmesine dayanamayan zavallı vücudum yeri boylamıştı.

"Oha Allah'ın öküzleri!" Onlara sayarak yerimden kalkıp odaya geçtim. Kapıyı kapatıp hızlıca kıyafet seçtim. Gri bir eşofman takımıydı. Saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yaptım. Telefonumu cebime atıp odamdan çıktım. Kapının önünde hazır olan abilerimi görünce kahkaha atmaya başladım.

"Tamam korkmayın bırakmam sizi ya." Gülüşlerim artarken bana göz devirip dışarı çıktılar. Ayakkabılarımı giyip ben de dışarı çıkmıştım. Arabaya doğru gidip hızlıca içine yerleştim. Arabanın markası Bmw m8'di (bayıldım)

Motorcu Güzeli | Yarı Texting (DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin