# Hello CEO ဘာလို့ဆက်တာလည်း
အလုပ်ပိတ်ရက်ကြောင့်မနိုးသေးတဲ့ Taehyung အိပ်ချင်မှုးတူးအသံလေးဖြင့်ဖုန်းဖြေနေတော့ တဖက်ကဖုန်းဆက်သူမှာ မေးမယ့်စကားတောင်မေ့ ထိုအသံလေးမှာမေ့မျောနေသည်..
# CEO ဘာလို့ဆက်တာလည်းလို့ ကျွန်တော်အိပ်ချင်သေးတယ်
# Tae ဟိုတယ်ခဏလာပေးလို့ရမလား ဟိုတလောက ဟိုတယ်အသစ်ဆောက်မယ် ဖိုက်ပျောက်နေလို့ ကိုယ်ရှာတာလုံးဝမတွေ့လို့ Tae ရယ်
# အဲ့တာလား အင်းကျွန်တော်လာခဲ့မယ် အဲ့တာကျွန်တော်သိမ်းထားတာလေ CEO ပဲသိမ်းထားပေးဆိုလို့လေ
#ဟုတ်လား ကိုယ်မေ့နေတာပဲ
# ကြာရင်ကျွန်တော်ပါမေ့သွားအုံးမယ်
# ဟော ကလေးဗိုလ်လေးက ရစ်တော့မယ်
#CEO နော်
အလုပ်ချိန်မဟုတ်တာကြောင့် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအကျီလေးနဲ့ ဂွင်းထိုးဖိနပ်လေးသာစီးပြီးထွက်လာခဲ့တဲ့ Taehyung..
Jiwon "Taehyung နားရက်ကြီး "
" အေး ကိစ္စလေးရှိလို့ "
Jiwon " တခုလောက်မေးလို့ရမလား CEO မပါဘူးဟုတ် မဟုတ်ရင် မဂ်လာမရှိဘူးပြောခံရအုံးမှာ "
" မပါဘူးပြောဘာမေးမှာလည်း "
Jiwon " မင်းနဲ့ CEO က တွဲနေတာလား "
Jiwon ရဲ့တည့်တိုးမေးလာတဲ့စကားကြောင့် Taehyung တယောက် မျက်လုံးပြူးမျက်စံပြူးနဲ့ ထအော်မိတော့သည်..
" ဘာ!!!"
Jiwon" ရားဖြေးဖြေးပြောပါ လန့်တာ မဟုတ်လည်းနေပေါ့ အဲ့လောက်ပြောစရာလား ဒါဆို CEO က ကောင်လေးတယောက်နဲ့တွဲနေတာလား ဒါပေမယ့် အဲ့နေကသေချာမြင်တာ CEO နဲ့မင်းပါ ငါမျက်စိမမှားပါဘူး "
"ဘယ် ဘယ်လို ဘယ်လို ဘယ်မှာမြင်တာ "
Jiwon " ဟိုနာမည်ကြီးရပ်ကွက်မှာလေ အိမ်အကောင်းစားကြီးရှေ့မှာ CEO ကိုလှမ်းမြင်လိုက်တယ် သူဘေးကကောင်လေးလက်ကိုဆွဲပြီးအိမ်ထဲဝင်သွားတာ ကောင်လေးက မင်းလောက်ပဲခန္တာကိုယ်အရပ်အမောင်းက CEO ကိုယ်လုံးနဲ့ကွယ်နေလို့သေချာမမြင်လိုက်ရဘူး ငါကမင်းလို့ထင်နေတာ "
YOU ARE READING
𝙾𝚗𝚕𝚢 𝚄 (Complete)
Fanfiction*သူ့အတွက်တော့ကျွန်တော်ကို မွေးဖွားလာပေးတာက ဆုလဒ်တခုဖြစ်နေခဲ့သည်တဲ့*