හෝල්ට් එකේ ඈතට වෙන්න නතර කරපු බස් එකෙන් බැස්ස කොල්ලො දෙතුන් දෙනා අතරේ කවිත් හිටියා.. එයා බැස්ස ගමන්ම හෝල්ට් එක පුරාම ඇස් යැව්වා.. අනිත් කොල්ලො නම් එක එක ඒවා කියවනව කවිත් නෙවෙයි ඒවට ඇහුන්කන් දුන්නේ... එයාගේ ඇස් අහකට ගත්තේ යාලුවෙක් උරහිසට තට්ටුවක් දාලා මං හිටිය ශොප් එකට එමුයි කියනකොට... මම රුං ගාලා එහා පැත්තෙ තිබ්බ ලවර් එකේ පිලට ආවා...
කවිත් මේ සිල්ලර කඩේට ආවෙත් මුලු හෝල්ට් එක දිහාම බල බල...
"මේ බයිට් එක ගමුනේ අදත්. ඒක පට්ට බං.....ඔය බිලටම මේ කවිතයට හැක්ස් ටොෆි පහක් දාපන් වෙනුර"
"කවිත් කාවද බං හොයන්නේ"
"දුනිත් අයියා එනව කිව්වා..නෑ වගේ නේ"
"ඇවිල්ල නැතුව ඇති..අපෙ බස් එකත් නෑ තවම.. මං ඉදී ඕන්නම් පහයි හතලිස්පහ වගේ වෙනකල්..ඇයි දුනිත් අයියා ?"
"එයා එනව කිව්වා මෙහෙ වැඩකට.. මං කිව්වා ඉතින් මට ක්ලාස් ඉවර වෙන වෙලාවට ඇවිත් ඉන්න කියලා"
"මේන් උඹෙ ටොෆි.. ඕන් නෝවා එකේ උඹට සෙට් වෙන සිංදුවක් යනවා.. බැක්ග්‍රවුන්ඩ් මියුසික්"
"සිහිනේ සදා කල් සැදුවේ ඔයාමයි... අද මම මෙහෙ තනිවෙලා..... රෑ අහසේ සඳ පායන්නේ නෑ... මේ අන්ධකාරේ මට පුරුදු නෑ... අඩේ අඳුරුයි නං තමා වහින්න වගේ යන්නේ.."
කොල්ලො සිංදුව කියලා හිනාවුනා... එයාලා එතනම ඉදලා ගත්ත ඒවා කනව වගේ..
"අර බස් එකේ යන්නම් මං..එයා කිව්වා ආවෙ නැත්තන් තියෙන බස් එකෙ එන්න කියලා"
"එහෙනම් අපි යන්නද..වැස්සක් එනවා"
"උඹලා යමං මට බස් එක ඇවිල්ල නෑ දුනිත් එනකල් ඉන්නම් මං"
"හරි බං..පරිස්සමෙන් පලයන්"
කට්ටිය ගියාම මං කවිත් ඉන්න තැනට යන්නද එක්කෝ එයා බස් එකට නැග්ගම ගිහින් නගින්නද කියල ඉන්නකොට එහා පැත්තේ කඩෙන් ආයේ කතාවක් ඇහුනා..
"දුනිත් අයියා උඹෙ කවුද බං"
"ඇයි... අයියා .."
"මොන අයියද"
"මොන අයියද අහන්නේ..මට ඉන්න අයියා"
"සහෝදරයෝ ?"
YOU ARE READING
WATERMELON | COMPLETE
Romanceඒ වෙලාව....... මං හිතන්නේ මැයි මාර ප්‍රසංගයේ කියන ' විශ්වයේ විශේෂ අවස්ථා කිහිපයෙන් එකක් ' වුනා.. වැරැද්දක් වෙලා සමාව ගන්න බය පොඩි එකෙක් ගේ මූණක් මට පේනකොට මට මොනවගේ මූණක් ද තිබුනේ කියලා මට විශ්වාසයෙක් කියන්න බෑ.... සමහර විට මට ඒ තත්පරයේ දෙකේ හුස්ම න...
