"කවිත්..."
"මොකද්ද මේකෙ වැරැද්ද. ඔයා මේක බලලත් නෑ නේ . ඇයි වෙලාවක් තිබ්බෙ නැද්ද"
"එහෙනම නෙවෙයි"
"මං බලාගන්නම් ගිහින්.."
"කවිත්.. ඇයි මේ.. ම්ම්..."
"අනේ මේ අතගන්න"
"යන්න එපා..ගාන මෙච්චර ඉක්මනට අහගන්න බෑ නේ.. දෙන්න මම බලල දෙන්නම්"
කවිත් පේපර් එකත් අරන් ඇඳේ වාඩි වුනා.. එහෙන් ඉසල් අයිය ළඟ පාත ඉන්නවද කියලත් මට බයයි. සීයයි මාමයි නම් සාලේ කතාව ඇහෙනවා.. අපි කතා කරෙත් රහසින් ...
"අහන්නකො ඉතින්"
"අනේ මේ දුනිත් අයියා"
"ආදරෙයි කියලා හොඳින් මතක තබා ගෙන ඉන්නේ මං"
කවිත් රැව්ව රැවිල්ලක් මගෙ මූණ දෙක වෙන්න.. බුම්මගෙන ඉන්න හැටි විතරයි.. මං කවිත් ගේ සිනිදු අතේ පොඩි ඇගිල්ල අල්ලගත්තා..එයා ගසල දැම්මනේ..ඉතින් මං එයාගේ බඩ් හරියෙන් පොඩ්ඩක් කිචි කැව්ව..නැගිටලා අතේ තිබ්බ පේපර් එකෙන් අහුවෙන අහුවෙන තැනට දීගෙන දීගෙන ගියෙ නැද්ද මට..යන්තන් අත් දෙක හොයාගෙන අල්ලගතම ඒකත් ගසල ඇවිත් ඇඳේ කොනේඑ වාඩි වුනා..
"සාරන්‍ය..."
"ඕ අයියේ..."
"ශර්ට් එකක් දෙනවකො මම ඇඟ හෝදගන්න ඕනේ"
ඉසල් අයියා එහෙම කිය කිය අල්මාරියෙන් ශර්ට් එකක් අරන් කාමරෙන් එළියට ගියා- දොරත් වහගෙන....
"ඇයි එයාට ඇඳුම් නැද්ද"
"ඇති..."
"කෝලන්.. එනව මෙතන ඉඹින්න.. ගහන්න හිතෙනව බෙල්ල ගැලවෙන්න"
"ශූ ශූ ශූ..හෙමින් හෙමින්"
"ඇයි ඔයාට දුකද"
"එහෙම එකක් නෙවයි අනේ.. කෝ එන්න"
"අනේ මේ එහාට වෙන්න එනව මෙතන කෝලම් කරන්න"
මං නැගිටලා ගිහින් කෝකටත් දොර ලොක් කරල ආයේ ඇවිත් කවිත් ගාවින්ම වාඩි වුනා..ඒ ගමන ඤැං ඤුන් නොකියා හිටියා... වාසනාවට ඉසල් අයියත් ඇඟ සෝදන්න ගිය එකේ එච්චර බය වෙන්න දේකුත් නෑ නේ.
YOU ARE READING
WATERMELON | COMPLETE
Romanceඒ වෙලාව....... මං හිතන්නේ මැයි මාර ප්‍රසංගයේ කියන ' විශ්වයේ විශේෂ අවස්ථා කිහිපයෙන් එකක් ' වුනා.. වැරැද්දක් වෙලා සමාව ගන්න බය පොඩි එකෙක් ගේ මූණක් මට පේනකොට මට මොනවගේ මූණක් ද තිබුනේ කියලා මට විශ්වාසයෙක් කියන්න බෑ.... සමහර විට මට ඒ තත්පරයේ දෙකේ හුස්ම න...
