2. Bölüm

1.4K 58 5
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

...

Defalarca babamı aradım.

Çalışıyor olmalıydı çünkü beni direkt sesli mesaja yönlendiriyordu. Telefonu kapalıydı.

Dışarıdan nasıl görünüyordum bilmiyorum ama iyi görünmediğim kesindi. Zira Selen beni farketmişti ve koşarak yanıma gelmişti.

Yanımdaki sandalyeye oturup yüzüme baktı. "Sen iyi misin? Bir şey mi oldu?"

Telefonumu kapatıp ona baktım. "İyiyim neden sordun?"

Dudaklarını büzdü. "Yüzün bembeyaz olmuş ve düşünceli görünüyorsun."

Bir elimi elinin üzerine koydum. "Sen benim en yakın arkadaşımsın. Senden asla bir şey saklamam." geriye yaslanıp telefonumu açtım ve az önce gelen mesajları ona gösterdim.

Büyük bir dikkatle okuduktan sonra kafasını kaldırıp bana baktı.

"Kim bu? Nereden biliyor partiyi?"

Kaşlarımı kaldırdım. "Bilemiyorum. Biri benimle taşşak geçiyor belki de."

Telefonu bana geri uzattı. "Dışarı çıkıp bakalım. Yanımıza Oğuz'u da alırız, kimmiş öğrenelim." dedi.

Bir müddet düşündüm. Konuşmaya başladığımda Selen sonunda benden bir tepki alabildiği için dikkatle kulak kesildi.

"Bu şahıs her kimse bir zararı olacağını sanmıyorum. Ben çıkıp bakacağım, sen eğlenmene bak!" dedim ve ayağa kalktım.

Selen beni hızla kolumdan çekti. "Saçmalama Asena! Kim olduğunu bilmiyoruz, tek başına gitmen doğru olmaz. İzin ver biz de gelelim."

"Merak etme Selen, hiçbir şey yapamaz. Kapıdan bir görüneceğim sadece." deyip bir şey söylemesini beklemeden hızlı adımlarla çıkışa yöneldim.

İçeriden gelen müziğin sesi azaldıkça insanlar da azalıyordu.

Kendimi dışarı attığımda etrafı incelemeye başladım. Partiden birkaç kişi dışında tanımadığım biri görünmüyordu. Onlar da zaten ya sigara içiyorlardı ya da gülüşerek sohbet ediyorlardı.

Tam arkamı dönüp içeri girecektim ki adımın seslenilmesiyle olduğum yerde kalakaldım.

Çığlık atıp içeri kaçmamın ve yüzlerce kez tekrardan babamı aramanın saniyedeki matematik hesabını hesaplarken adımı tekrardan o yabancıdan duyunca sesin geldiği tarafa doğru dönmek zorunda kaldım.

Siyah lüks bir arabanın önünde duran yakışıklı bir çocuk olduğu yerde gözlerini kısmış bana bakıyordu.

Tekrardan ismimi söylediğinde bana doğru bir adım attı.

Kim olduğunu ve beni nereden tanıdığını çıkarmaya çalışırken orada ne kadar çocuğa bakadurdum bilmiyorum.

Bir ayrıntıyı farkettiğimde ancak kendime gelebilmiştim.

Bir saniye lan! Bu bizim araba!

...

Allah'ım ya wkcjvjwisjcjaj

Asena ne kadar korksa da dışarıya yalnız çıktı çünkü güçlü hissetmese bile güçlü izlenimi vermeye çalışan, babası tarafından bu şekilde yetiştirilmiş bir kız o...

Öpüldünüzzz

Babamın Şoförü || Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin