Babamın Şoförü || Yarı Texting

11. Bölüm

...

"Kıvanç ile barıştık, beni instagramdan takibe almış." dedim kocaman gülümserken. Dün geceden beri aşırı mutluydum, içim kıpır kıpırdı ve yerimde duramıyordum.

Selen bezgin bir ifadeyle konuşmaya başladı. "Bu Kıvanç senin gerçekten ayarlarınla oynuyor."

Yağız konuya dahil oldu. "Kim bu Kıvanç? Ben tanıyor muyum?" elindeki meyve suyu bardağını masanın üzerine bıraktı.

Öğle arasını kantinde geçirmeye karar vermiştik. Oğuz ve Caner de gelmeyi düşünüyorlardı fakat son anda üyesi oldukları basketbol takımının kaptanı öğle molasında  antrenman maçı yapacaklarının haberini vermişti. Böylece onlar gittikten sonra Selen, Yağız ve ben öylece otururken bulmuştuk kendimizi...

Selen Yağız'ı cevapladı. "Asena'nın yeni şoförü. Önceki şoförlerinin de oğlu oluyor aynı zamanda."

Başımı salladım.

Yağız sandalyesini biraz daha masaya doğru çekerek bize yaklaştı. Arka masasındaki kızların sohbetini dinlemek için bizden uzak uzak oturuyordu.

"Ona karşı bir şeyler mi hissediyorsun?" dediğinde Yağız'ı ilk kez bu kadar ciddi görüyordum.

Selen'e baktım. O da Yağız gibi benden bir tepki bekliyordu.

"Yani, ne diyebilirim ki?" konuşurken gözlerim ikisinin üzerinde gidip gidip geliyordu. "Bir şeyler hissetmek için çok erken ama neden olmasın diyorum."

Yağız pis pis sırıttı. Meyve suyu bardağını masadan geri aldığında konuşmaya başladı.

"Hahh sakın Caner'e Kıvanç konusundan bahsetme! Herif sana körkütük aşık!"

Caner'in bana karşı hislerini lisenin başından beri anlayabiliyordum. O zamanlar tam emin olamıyordum ya da 'olmaz öyle şey' deyip geçiştiriyordum ama lise son sınıfa geçtiğimizde bana olan tutumundan veya hareketlerinden artık bu durumun bir histen ibaret olmadığını düpedüz aşk olduğunu farketmiştim.

Çünkü aşkını gizleme gereği duymuyordu. Bana olan ilgisini yer ve  zaman gözetmeksizin açık etmekten çekinmiyordu.

Halbuki ben onu arkadaşım olarak görüyordum. Gerçekten onu arkadaştan öteye koyamıyordum ben. Yakışıklıydı, iyi niyetli ve sevecendi ama içimde ona karşı bir his beslemediğim için daha sonra onu üzmek istemiyordum.

Selen'in sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Duyarsa duysun, hiç öğrenmeyecek sanki!"

Yağız Selen'in üstüne eğildi. "Selen ben onu mu diyorum?? Caner'in bu aşkı ne kadar saplantı haline getirdiğinden haberiniz yok sizin!"

Selen ile anlık göz göze geldik.

Yağız'a döndüm. "Ne biliyorsun? Anlat bize."

Yağız arkasına iyice yaslandı. "Caner size anlattığımı duymasın ama seni ciddi ciddi istiyor. Vazgeçme ihtimalini bile kuramıyorum kafamda o kadar söyleyeyim ben sana."

Selen yüzünü ekşitti. "Iyy o zaman bu aşk değil takıntı oluyor. Resmen Asena'yı takıntı yapmış!"

Yağız kafa salladı. "Öyle zaten." tekrardan bize doğru yaklaştığında konuşmaya devam etti. "Bir keresinde bir kızı sırf Asena'ya benzettim diye benimle feci kavga etti. Neymiş efendim kimse Asena gibi olamazmış, Asena gibisi bu dünyada yokmuş falan da filan!"

Bir saniye, bir saniye. Caner'in böyle biri olduğunu bilmiyordum ve ben feci tırsmaya başlamıştım.

Selen 'yuh' dercesine dudaklarını oynattı. Yağız kafa sallarken ayağa kalktı.

"Yani kızlar benden duymuş olmayın ama..." Bana baktı. "Asena hayatım, başka birinden hoşlanırken dikkat et de Caner'in kulağına gitmesin. Neler yapabileceğini ben bile düşünemiyorum su an. Benden ses çıkmaz merak etme!" deyip göz kırptı ve yanımızdan uzaklaştı.

Ne olduğunu anlamaz gözlerle Selen ile birbirimize bakakaldık.

Yıllardır aynı sınıfta aynı grupta olduğum, her şeyimi paylaştığım yakınım dediğim arkadaşım Caner, saplantılı çıkmıştı. Tamam aşık olabilirdi, aşık olmak çok normal bir şeydi ona bir şey diyemezdim elbette ama başka birini bana benzetti diye Yağız ile kavgaya tutuşmak ne demek!

Gerçekten çıldırmış olmalıydı.

Acilen yıllardır süregelen bu duruma bir el atmam gerekiyordu.

...

Caner gibilerinin ne yapacağı hiç belli olmaz, aman aman bizden uzak olsun