METROCEANNA TALES IV: The Adamant's Kryptonite

CHAPTER TWENTY-SEVEN: BAHAY-KUBO, KAHIT MUNTI

Eunji smiled and gave a soft kiss on Sophia's lips. umunan ito sa kanyang bisig at niyakap nya ng mahigpit.

"nakahanda akong panagutan ka, mahal." wika nya na marahang hinahaplos ang mahaba at tuwid nitong buhok. "haharap ako sa magulang mo, ipaglalaban kita. kung bibiyayaan tayo ng supling, nakahanda ako sa responsibilidad na kaakibat nun. mahal na mahal kita, gagawin ko ang lahat para manatili sa tabi mo."

Sophia smiled sweetly.

"thank you, mahal. i love you."

"and i love you more." tugon nya. "ligo muna tayo. i'll prepare breakfast for us. halika, mahal. may ipapakita ako sa 'yo na tyak magugustohan mo."

nagsuot lang silang dalawa ng roba saka lumabas ng kubo. naglakad sila papunta sa isang tila eskinita sa pagitan ng mga puno.

"what is that?" tanong ni Sophia na napatigil sa paglalakad. "if i'm not mistakened, lagaslas yun ng tubig hindi ba?"

napangiti sya.

"yup. and that's what i'm going to show you. c'mon, mahal."

muli silang naglakad sa mabatong daanan. kalaunan, narating na nila ang lugar. Sophia gasped in wonder upon seeing this wonder of nature.

"you like it?"
tanong nya.

"yes! ang ganda nito, mahal!" bulalas nito na yumakap sa kanya. "i grew up here in Metroceanna, pero ngayon ko lang nalamang may ganito ka-gandang talon dito."

"ang totoo, natuklasan ko lang ito the other day." wika nya. "kaya itinayo ko 'di kalayuan dito ang kubo natin. para makaligo tayo. halika, mahal."

dahil maaga pa naman, walang katao-tao sa bahaging ito ng bundok. they both their clothes off, climbed on the stone platform and dived into the crystal-blue water.

napatili si Sophia sa lamig ng tubig. iniyakap nito ang mga hita sa kanyang belakang habang yapos naman nya ito sa bewang.

Sophia kissed her hotly. itinapat nya ang sandata sa bukana nito saka umulos. her girl held  on to her shoulders as she thrusted inside Sophia's core. they're making love in the cold waters and it ignited their desire even more.

matapos ang kanilang maligo at magniig sa tubig, umahon na sila at naglakad pabalik sa kanilang kubo. kinarga nya ang nobya sa kanyang likod at marahan itong inilapag sa tapat ng tinutuloyan nila.

nagbihis na silang dalawa. nagpapatuyo ito ng buhok habang inabala nya ang sarili sa munti nilang kusina, gaya ng kanilang bahay-kubo.

tortang talong, ensalada, warm corn salad and grilled salmon ang almusal nila. napangiti sya ng ilapag sa mesa ang mga niluto. parang sinasabuhay nila ang nasa classic na filipino folk song. maliban kasi sa mga inihanda nya, marami rin syang gulay na niluto.

bahay-kubo,
kahit munti
ang halaman doon ay sari-sari

napatingin sya sa girlfriend na kinakanta ang isa sa mga verses nito.

lumapit ito sa kanya at yumakap. inakbayan nya na naman ito.

singkamas at talong,
sigarilyas at mani,
sitaw, bataw, patani

they both laughed at their doings.

"para tayong mga bata, mahal." ani Sophia sa kanya. "naglalaro ng bahay-bahayan, gaya nito. how i wish that someday, magiging totoo lahat nang ito. yung may bahay na talaga tayo, kasama ang mga anak natin."

"and i'll do everything to make that happen, mahal." aniya na hinalikan ang buhok nito. "sisikapin kong magtapos ng pag-aaral para mabigyan ka ng maalwang buhay. hindi ako mayaman, ngunit sisikapin kong mabigay lahat ng pangangailangan mo at ng mga magiging anak natin. i'll do everything to give you a good life."

hinaplos ng nobya ang kanyang mukha, giving her a warm smile.

"I don't need the fancy things in life, the material things that soon will fade." wika nito. "what i need is you. basta kasama kita, sapat na yun para sa 'kin."

they both hug each other tight.

"kain na nga tayo, mahal." anyaya nya dito na pinaghila ito ng upuan na yari sa kawayan. masaya nilang pinagsaluhan ang kanilang agahan.
**************0o0*****************

Eunji is back-hugging Sophia as they watch the magnificent sunset. napakagandang pakinggan ng nag-aagawng kahel at asul na liwanag sa alapaap.

"napakaganda ng takipsilim, ano?" anito na nakasandal sa kanya.

"yes, napakaganda." aniya. "kagaya mo, mahal. napakaganda rin."

they held each other as the sun sinks behind the mountain ranges. then, it slowly turned dark.

that night, they made intense love again. walang kapaguran nyang inaangkin ang nakakabaliwng kariktan ng babaeng minamahal. wala ring pakundangan ang pagpasok ng kanyang katas sa kaibutoran nito.

they hug spoon fashion and snuggled close. sa bintana ng kubo, tanaw nya ang madilim na kalangitan na napapalibutan ng lagsa-lagsang mga bituin.

Eunji sighed contentedly. these are the things in life that she longs to have.

sana magpatuloy lang ang ganitong saya na kanyang nadarama.

sana.
*****************0o0***************

sana nga, Eunji. sana lang talaga.
🥺😊🤗