Sold Out

Ο Ήχος της Σιωπής

Δευτέρα, 30 Δεκεμβρίου 2024
10.25 π.μ

"Κατέφτασε!" 

με σκουντάει η Μαίρη καθώς προσπαθώ να ζυγίσω 200 γρμ αλεύρι, και την αγριοκοιτάζω.

 "Δε με νοιάζει.." της λέω, και εκείνη σαν να μη με άκουσε καν, συνεχίζει την ζωντανή μετάδοση των κινήσεων του Ορέστη

 "Μπαίνει στα γραφεία...Θα γίνει χαμός λες??"

"Ας γίνει ό,τι θέλει. Στο έχω πει οτι δε. με. νοιάζει!"

Με κοιτάζει δύσπιστα.

"Να σου πω κάτι? Δεν σε πιστεύω!" με αμφισβητεί ανοιχτά.

Σηκώνω τους ώμους με αδιαφορία.

"Και τελικά εγώ πώς να σε λέω? Έλενα ή Έρικα?" 

Από χθες που της μίλησα έχει πάθει πολιτισμικό σοκ. Έπρεπε να της εξηγήσω για ποιο λόγο άλλαξε όλη μου η συμπεριφορά απέναντί του.. Και έπρεπε και πρακτικά να της δώσω να καταλάβει για ποιο λόγο εγώ κι αυτός δεν πρέπει να βρεθούμε ποτέ ξανά πρόσωπό με πρόσωπο στον ίδιο χώρο. Επειδή έχει πέσει σε κείνη η ευθύνη να με καλύπτει ώστε να μην χρειαστεί να του μιλήσω ξανά...

"Έρικα! Για χιλιοστή φορά σου λέω οτι κανείς πια δεν με λέει Έλενα!!"

Τον μπλόκαρα από το κινητό μου αμέσως μόλις έφυγε από το σπίτι μου. Δεν με αφορά πλέον τίποτα που να έχει να μου πει αυτός! Επανήλθα στην προηγούμενη ζωή μου, όταν δεν τον είχα ακόμα δει να εργάζεται απέναντι και δεν είχα κανένα σκοπό να εκδικηθώ. Και δεν με αφορά πια αυτός και ο,τι έγινε. Είναι παρελθόν. Πάμε παρακάτω. 

"Έρικα, αυτό που ρίχνεις δεν είναι ζάχαρη, είναι αλάτι!"

Πφφφ... ποιον κοροϊδεύω, με έχει επηρεάσει υπερβολικά όλο αυτό. Δεν έχω κοιμηθεί καθόλου και όλο μαλακίες κάνω εδώ και δυο μέρες- είμαι σαν ζόμπι.

Αφήνω κάτω το δοχείο με το αλάτι και πετάω εκνευρισμένη το μίγμα στα σκουπίδια. Ξαναβγάζω να ζυγίσω τα υλικά από την αρχή. Αν αυτό βγει μηλόπιτα, εμένα να με-

"Ωπα ωπααα!!" ακούγεται μετά από λίγο έκπληκτη η Μαίρη, η οποία δεν έχει ξεκολλήσει τα μάτια της από τη τζαμαρία σήμερα.

"Τι 'ναι?" 

"Ήρθε και η αχώνευτη!! Τί να ήρθε να κάνει αυτή εδώ?? Οικογενειακό συμβούλιο?"

Πάω κι εγώ στο τζάμι. Όντως... περίεργο, αλλά μόλις κατέφτασε η Μαργαρίτα και μπαίνει στο κτήριο με τα γραφεία.