30 Δεκεμβρίου 2024
Δεν ήθελα να ξεκινήσω για το γραφείο σήμερα.
Σηκώθηκα νωρίς το πρωί και 'ψάρεψα' ένα κουστούμι μέσα από τη ντουλάπα του ξενοδοχείου που ονομάζω προσωρινά σπίτι μου. Ντύθηκα και ύστερα ήπια τον καφέ μου στο ξενοδοχείο-ένιωσα την καρδιά μου να βουλιάζει σε μια στιγμή όταν σκέφτηκα οτι δεν πρόκειται να πιω καφέ απ' τα χέρια της ξανά.
Με έχει μπλοκάρει, δεν θέλει να με ξέρει. Το καταλαβαίνω, αν και μου φαίνεται πολύ σκληρό.
Καθόμουν μόνος, κοιτώντας τη βροχή έξω να πέφτει πλάγια παρασυρμένη από τον αέρα.
Έτσι καμία φορά είμαστε και οι άνθρωποι: παρασυρόμαστε από τις καταστάσεις της ζωής και παίρνουμε τις πιο σημαντικές αποφάσεις σαν να μας σπρώχνει ένα χέρι, σαν να μας κινεί μία δύναμη έξω από εμάς. Μας φεύγει εντελώς ο έλεγχος κι ας νομίζουμε πως τον κρατάμε γερά.
Τη μέρα που παντρεύτηκα τη Μαργαρίτα έβρεχε όπως σήμερα. Θυμάμαι που την είδα να με πλησιάζει στα σκαλιά της εκκλησίας με το τεράστιο, ολόλευκο νυφικό της που θύμιζε τριώροφη τούρτα κι αναρωτήθηκα: ποιος είναι αλήθεια ο άνθρωπος αυτός που πάω να παντρευτώ? Μία γυναίκα που ήταν όμορφη, αναμφίβολα, αλλά και τόσο απόλυτα και αφόρητα διαφορετική από εμένα!
Από όσο τη γνώριζα, δηλαδή....Από όσο τη γνώρισα αφού έμεινε έγκυος με το παιδί μου. Γιατί πιο πριν δεν τη γνώριζα- στην πραγματικότητα δεν με ενδιέφερε ποτέ να τη γνωρίσω.
Δεν της άρεσε ο κινηματογράφος και η μουσική που άρεσε σε μένα, της άρεσε μόνο να ψωνίζει ακριβές τσάντες και παπούτσια και να τα μοστράρει ποζάροντας για τις φίλες και τους ακόλουθούς της στα σόσιαλ μίντια. Μου λεγε οτι από εκεί βγάζει λεφτά- ως μία μοδάτη περσόνα, μία "ινφλουένσερ" με ολο και πιο πολλούς ακόλουθους: λιγούρια και κενούς, νεόπλουτους wannabes ως επί το πλείστον.
Στα ταξίδια μας δεν έβλεπε τα τοπία ούτε ζούσε τις στιγμές πραγματικά. Κάθε μέρος που επισκεπτόμασταν και κάθε νέο πράγμα που κάναμε ήταν ακόμα μία ευκαιρία να εμπλουτίζει το feed της, να μαζεύει νέους ακόλουθους και να εξιτάρει τους ήδη υπάρχοντες. Κι εγώ σύντομα ξενέρωσα και έβρισκα δικαιολογίες να μην πηγαίνω ταξίδια μαζί της- η δουλειά ήταν πάντα υπερβολικά απαιτητική, δεν είχα χρόνο, είχα κάποια νέα υπόθεση να μελετήσω... Προτιμούσα να κολυμπάω μόνος μου στο κολυμβητήριο ή να τρέχω στο πάρκο από το να αναλώνομαι σε ανούσιες φωτογραφήσεις και βαρετές συζητήσεις μαζί της.
![](https://img.wattpad.com/cover/367876393-288-k178474.jpg)
أنت تقرأ
Sold Out
عاطفيةΗ όμορφη και ταλαντούχα Έρικα συναντά τον γοητευτικό και επιτυχημένο Ορέστη σε ένα καφέ στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό όμως που δεν γνωρίζει εκείνος είναι πως δεν είναι η πρώτη φορά που διασταυρωνονται οι δρόμοι τους...