Sold Out

Extreme Ways

Τρέχω στο παράθυρο και τον βλέπω να φοράει το κράνος και να καβαλάει σβέλτα τη μηχανή του. Δεν κοιτάζει στιγμή πίσω, μόνο χάνεται γρήγορα μέσα στην πυκνή βροχή.

Κάθομαι ζαλισμένη στον καναπέ και ξαναπαίζω στο κεφάλι μου τα όσα φοβερά άκουσα στο ηχητικό. Με το μάγουλο ακόμα να τσούζει και το μυαλό μου ακόμα θολό από το σοκ προσπαθώ να ενώσω τα κομμάτια του παζλ της εφηβείας μου. 

Απόψε, χωρίς καμία αμφιβολία, μου φανερώθηκε μια αλήθεια που ανέτρεψε όλα όσα ήξερα και όλα όσα πίστευα τόσα χρόνια.

Μια αλήθεια που, καθώς φαίνεται, αναιρεί την ενοχή του Ορέστη και ρίχνει όλο το φορτίο της συμφοράς που με βρήκε πριν τόσα χρόνια σε δύο άλλα πρόσωπα- σε 2 πρόσωπα που δεν ήξερα καν οτι είχαν εμπλοκή ως τώρα!!

Όσο τα συνειδητοποιώ, τόσο νιώθω να φουντώνει μέσα μου ένα κύμα, να θεριεύει μια τρικυμία θυμού και οργής. 

ΕΓΩ δεν ήξερα... ΕΚΕΙΝΗ όμως, η Μέδουσα...ήξερε!!! 

Για όνομα Θεού, ήρθε να με βρει στο μαγαζί ενώ ΉΞΕΡΕ!! 

Νιώθω να κοκκινίζουν τα μάγουλά μου και με καταλαμβάνει μια αηδία μαζί με την ακατανίκητη επιθυμία να την βρω και να της πω όλα όσα έχω θαμμένα μέσα μου τόσα χρόνια! ΕΚΕΙΝΗ άξιζε την εκδίκησή μου! ΕΚΕΙΝΗ ήταν πίσω από όλα τα δεινά μου! Μια κακομαθημένη κότα που είχε και το θράσος να με αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο ενώ ήξερε καλά όλα όσα μου είχε κάνει!!!

Αρπάζω το κινητό μου και καλώ τη Μαίρη "Σε παρακαλώ, έλα! Ξέρω πως είναι αργά αλλά σε χρειάζομαι!!"

"Τί έγινε? Με τρομάζεις!" Η Μαίρη απαντά μισοκοιμισμένη.

"Όλα λάθος έγιναν Μαίρη! ΌΛΑ ΛΑΘΟΣ! Έλα και θα στα πω από κοντά, πρέπει να πάμε στο σπίτι της Μαργαρίτας!"

Ντύνομαι και περιμένω τη Μαίρη. Με παίρνει με το αυτοκινητάκι της και της εξηγώ στη διαδρομή γιατί πρέπει οπωσδήποτε να βρω τη Μαργαρίτα. Σοκάρεται από τις εξελίξεις.

"Το ήξερα οτι αυτός ο άγγελος δεν μπορεί να ήταν κακός..." μου λέει για τον Ορέστη σε μια προσπάθεια να σπάσει την ένταση της στιγμής. Την αγριοκοιτάζω. 

"Σιγά τον άγγελο", μουρμουρίζω και θυμάμαι το χαστούκι που μου άστραψε νωρίτερα!

Μέσα μου 'βράζω', ούτε να κλάψω δεν μπορώ από τα νεύρα μου για όσα έμαθα. ΠΡΕΠΕΙ να της τα πω να βγουν από μέσα μου- δε σηκώνει αναβολή ούτε ένα λεπτό παραπάνω! Είναι πολλά τα χρόνια που άντεξα, δεν έχω άλλη υπομονή για εκείνη!!