Sold Out

My Enemy

Η πρώτη νύχτα του νέου έτους πέρασε εντελώς απρόσμενα και απολύτως τραγικά.

 Όχι μόνο τον είδα χτυπημένο χωρίς να μάθω καν για ποιο λόγο και από ποιον, αλλά με είδε κι εκείνος στην πιο άκυρη στιγμή βγάζοντας τα πιο λανθασμένα συμπεράσματα για το τί συμβαίνει με εμένα και τον Μανώλη...

Κι όλο αυτό γιατί τα έκανα σκατά μέσα στο κεφάλι μου, παλινδρομώντας μεταξύ της θέλησης να ξεχάσω όλα αυτά που νιώθω για τον Ορέστη με ένα φλερτάκι με τον Μανώλη που τελικά δεν μου βγήκε, και της πραγματικής μου επιθυμίας να είμαι με τον πρώτο. 

Επίσης, πίστευα πως το τοπίο θα ξεκαθάριζε όταν πραγματοποιούσα το σχέδιο εκδίκησής μου αλλά έχω διαψευστεί πανηγυρικά, και τώρα όλα είναι μπερδεμένα. Νιώθω σαν να καλύπτει τα μάτια μου ένα πυκνο σύννεφο καπνού και δεν μπορώ να δω καθαρά μπροστά μου. 

Πρέπει να αποστασιοποιηθώ- ο τρόπος που μου μίλησε ήταν υπερβολικά σκληρός και θρασύς- δεν γίνεται να έχει κάνει όσα έχει κάνει και να με βρίζει κι από πάνω! Στο κάτω κάτω, εγώ ελεύθερη είμαι- αυτός είναι ο παντρεμένος, δεν είχε δικαίωμα να με κατηγορήσει ακόμα κι αν όντως ήμουν με κάποιον!!

-----

Τα σκέφτομαι όλη μέρα στο μαγαζί σήμερα, δεύτερη μέρα του 2025, με την Μαίρη να έχει ρεπό. Βρήκε μέρα και αυτή! Είμαι μόνη, κατεβάζω καφέδες και αναλγητικά από το πρωί και τα γυρίζω ξανά και ξανά στο κεφάλι μου. Ευτυχώς δεν έχει πολλή δουλειά, οπότε μπορώ να μιλάω και στο μέσεντζερ και να κλαίγομαι στο Θανάση με σχετική άνεση.

Είναι μισή ώρα πριν το κλείσιμο όταν μπαίνει στο μαγαζί η Μαργαρίτα. Παθαίνω ταχυπαλμία με το που τη βλέπω στην πόρτα. Έρχεται προς εμένα με αποφασιστικό βήμα. 

Φοράει ένα μαύρο κουστούμι και ροζ πουκάμισο και κρατάει μια μεγάλη πανάκριβη τσάντα. Έχει τα μαλλιά της αλογοουρά και δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή όπως τις άλλες φορές. 

Στέκεται μπροστά μου και με κοιτάζει έντονα, εξεταστικά. Βάζω τα χέρια στις τσέπες να μη δει οτι τρέμω. 

"Καλησπέρα, θα πάρετε κάτι?" τη ρωτάω με ψεύτικη ευγένεια. 

"Τί ώρα κλείνει σήμερα?" με ρωτάει με πραγματική ξιπασιά.

"Σε μισή ώρα κλείνουμε. Θα πάρετε κάτι?" (Τον πούλο κατά προτίμηση)

"Θα πιώ ένα διπλό καπουτσίνο με γάλα σόγιας. Θα καθίσω εδώ. Μέχρι το κλείσιμο." Λέει απολύτως σοβαρή και ξινή.