ភាគ9:នឹកពូយ៉ុនណាស់

186 8 1
                                    

ក្រឹប...
  រូបរាងជាសិស្សទាញទ្វារបន្ទប់បិទទម្លាក់កាតាបចោលនៅតុរៀនហើយក៏ទម្លាក់ខ្លួនគេងនៅលើពូកទាំងភាពអស់កម្លាំងកំហែងរលីង។ជីមីនដេកដកដង្ហើមធំមួយសន្ទុះហើយទើបនឹកឃើញទាញទូរសព្ទ័មកចុចរ៉ាវរកលេខរបស់សង្សារ មួយរយៈមកនេះរវល់ខ្លាំងណាស់មិនសូវមានពេលឲសំណព្វចិត្តសោះ

«អាឡូពូយ៉ុន...»

«បាទ!នេះទំនេរហើយឬ??»

«ទំនេរហើយ ថ្ងៃនេះហត់ណាស់ នឹកពូខ្លាំងទៀតផង..»មុខស្អុយៗបង្ហាញលើអេក្រង់ទូរសព្ទ័ឲអ្នកម្ខាងទៀតស្ថិតនៅក្នុងក្រុមហ៊ុននៅឡើយ មានឈុតក្រហ្សេរក្នុងខ្លួន សើចតិចៗលិបភ្នែកដាក់ក្មេងតូចក្នុងទូរសព្ទ័

«រកពេលសម្រាកខ្លះទៅកុំខំពេក សង្សារបងមានតែមួយ បងបារម្ភណាស់ដឹងទេ??»

«ឲអូនធ្វើយ៉ាងមិច វាគ្មានជម្រើសទេណាមួយអូនចង់ដើរផ្លូវខ្លួន»

«បងមិនដឹងជួយយ៉ាងមិចទេអញ្ចឹង...»យ៉ុនហ្គីស្រងូតស្រងាត់បន្តិចដែរ ព្រោះតាំងពីសង្សារប្រលូកក្នុងវិស័យនេះជាមួយបងប្រុសរបស់គេមកមិនសូវមានពេលឲគ្នាទេ សូម្បីតែចុងសប្ដាហ៍ក៏ដោយ

«អូ...មីននីមានរឿងប្រាប់ពូ!»ជីមីនស្រាប់តែស្ទុះក្រោក ហើយងើបឡើងទៅពិតខ្នងនឹងក្បាលគ្រែ។យ៉ុនហ្គីនៅស្ងៀមចាំស្ដាប់អ្វីដែលគេនិយាយមក

«បងថេយ៍បានថើបជុងហ្គុកណា...ហើយមើលទៅពួកគាត់ទាំងពីរល្អូកល្អើននឹងគ្នាណាស់!»

«ពិតមេនឬ??»យ៉ុនហ្គីបើកភ្នែកធំៗភ្ញាក់ផ្អើលនឹងដំណឹងមួយនេះ មិនគួរឲជឿទាល់តែសោះ

«អូនទៅកុហកបងធ្វើអី??សំខាន់ថ្ងៃនេះគាត់ប្លែកណាស់»

«អញ្ចឹង??»

«គាត់មិនមកផ្ទះទេព្រោះឈ្លោះគ្នាជាមួយពូ ហើយគាត់បានសុំជុងហ្គុកទៅគេងអាផាតមិនជាមួយគ្នាទៀតផង»

«!!!!»

+អាផាតមិន
បន្ទប់ដើមកាលពីដំបូងដែលជុងហ្គុកបានស្គាល់ថេយ៉ុងដំបូងដូចគ្នា ពេលនេះគេបាននាំមនុស្សមកផ្ទាល់ តែដឹងទេ ម្នាក់នេះអុកឡុកនាយសម្បើមណាស់ រករឿងតាំងពីនៅថត រហូតមកដល់អាផាតមិននៅឲគេបីឡើងមកទៀត យកលេះថាហត់ដើរមិនរួច អស់កម្លាំងរលីង ឡើងខ្សោយតែម្ដង

ស្នេហាក្នុងវិស័យសិល្បៈWhere stories live. Discover now