"තමුසෙට පිස්සුද අයිසේ , දොරට තට්ටු කරන්නෙ වත් නැතුව කඩා වදින්නෙ" ටිශූ එකක් අරගෙන අත් දෙකයි හිච්චි සවිද්‍රයවයි පිහින ගමන් මම කෑ ගැහුවා .
යකෝ නැත්තම් වෙච්ච ලජ්ජාව වහා ගන්න මම වෙන මොනවා කරන්නද .
"ක්,හ්ම්!! " අරූ ඔලුව කස කස අහක බලා ගත්තා .
දැන් තෝ අහක බලා ගත්තම ඔක්කොම හරි .
මම ඇදුම හදා ගත්තා .
"දැන් ඇයි ආවේ" මම උගෙන් ඇහුවා
"මට උදව්වක් ඕනේ"
.
.
.
මම හිටියේ බර අඩි තියලා මගේ ඉස්සරහින් ඇවිදන් යන කොල්ලා දිහා බලගෙන . තනිකර කලු ඇදුමක් වගේම කලු බූට් දෙකක් ඇදගෙන ගැම්මෙන් ඇවිදගෙන යන කොල්ලට මගට හම්බෙන හැම එකාට ඔලුව නමන හැටි දැක්කම මගේ හිතේ කොනකට සතුටක් දැනුනා .
ඒ පොඩි එකා හිතා ගන්න බැරි ඉක්මට ලොකු වෙලා .
අවුරුදු විස්සයි , මට ඌව මුණ ගැහෙනකොට මට අවුරුදු විස්සයි . එතකොට ඌ චූටි බටු ඇටයක් අපි දෙන්නගේ ඒජ් ගැප් එකම අවුරුදු දහතුනක් , ඒ කියන්නෙ ඌට එතකොට අවුරුදු හතයි .
මම ඒ ගෙදරට පය ගහපු දවසේ ඉදලම ඌ කරේ මගේ දිහා බලාගෙන හිටපු එක , අවුරුදු හයක හොස්ටල් ජීවිතේට තිත තියලා මම මගෙ අම්මයි බාප්පා ඒ කියන්නෙ මගෙ අම්මගෙ දෙවෙනි කසාද මිනිහයි ලගට එනකොට ඌ යන්තන් දෙක වසරට ඉස්කෝලේ යන පොඩි එකෙක් .
හ්ම්ම්, හිටපු ධීවර කටයුතු ඇමති තුමා තමයි මගේ බාප්පා , තිලක් බණ්ඩාරනායක .
ආලෙම් ෆර්නැන්ඩස් !! තිලක් බණ්ඩාරනායකගෙ එකම දුවගෙ පුතා .
ඒ ගෙදරට මම පය ගහපු දවසේ ඉදන් , නෑ කමට මම උගෙ මාමා උනා . ඒත් වෙන පොඩි උන් වගේ මගෙන් අරක මේක අහන්න ආවේ නෑ , ඌ කරේ හැමදාමත් මා දිහා බලාගෙන හිටපු එක , අපි එකට ජීවත් උන අවුරුදු අට පුරාම ඌ මගෙ දිහා බලන් හිටියා . අත්‍යාවශ්‍ය දේකදි හැර අපි අතර හුරතල් කෙරිලි තිබුනේ නෑ, සමහර දවස් තිබ්බා මම ඌව ස්කූල් එකෙන් පික් කරන්න පවා ගියපු ඒත් අපි අතර තිබුන සම්බන්දතාවය මෙහෙමයි කියන්න තරම් වත් වර්දනය උනේ නෑ.
YOU ARE READING
ELORA
Non-Fictionමගදි වෙදදුරන් මුණ නොගැසුණු ගමනකදි තවත් පලුදු වුණ හදවතක් මට තිබේ ... . . . . "ප්‍රශ්නේ කියන්නෙ මේ පාර අපිට king ලා දෙන්නෙක්ම ඉන්න එක නේ ." "නෑ ප්‍රශ්නේ තමයි මේ පාර king ලා දෙන්නෙක්ට එක qeen කෙනෙක් ඉන්න එක ."
