FIRST LOVE COMPLEX

CHAPTER 18

Sa paglapit ni Lorkan kay Richard ay laking gulat ko nang hatakin ako ni Richard papalayo sa kanya. "Ah, so you choose to still defy me. For what? For this woman?" saad ni Richard na patuloy pa rin hinahatak ang buhok ko.

"Let go, Richard! It hurts!" Protesta ko. Sobrang higpit na kasi ng pagkakahawak niya sa ulo ko, pakiramdam ko'y mapupunit na ang anit ko.

"Shut up, bitch! Whoever told you to speak so informal around me? You foolish woman! I am the king and I will do what I want! Just because you became my bride doesn't mean you have all the right to talk back to me!" Patuloy na sigaw ni Richard sa mukha ko.

Pareho akong natutorture sa sakit ang pagkakahawak niya asa buhok ko at sa patuloy niya na pagsigaw sa akin. At tanging nagagawa ko lamang ay umiyak habang pilit na kumakawala sa kanya.

Ngunit sa di ko inaasahan ay bigla na lamang napasigaw si Richard nang pagkalakas-lakas na animo'y namimilipit ito. Sa sobrang sakit ata'y nagawa niyang bumitaw sa aking. Ngunit nang makita ko kung ano ang nangyari sa kanya'y hindi ko napigilan ang tumili sa sobrang takot.

Ang inaakala ko kasing pagbitaw niya sa akin ay dahil pala sa naputol ang kamay niyang iyon. Dito ko na lamang napagtanto na mabilis palang hiniwa ni Lorkan ang kamay ni Richard upang mapakawalan ako.

Sa sobrang pagkagulat ko sa pangyayari ay halos di na ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Nanlulumo pa rin ako habang pinagmamasdan ko ang lahat sa paligid ko. Duguan ang iba at halos sa karamihan ng mga sundalo ni Richard ay napaslang na.

Nababahiran din ng mga dugo ang katawan nila Gregory, Mattheo, Razle, Stannis, Ser Aeros, at Prince Froy habang patuloy na nakikipaglaban sa mga natitirang sundalo ni Richard.

I was already overwhelmed by getting exposed into this bloody atmosphere around me. At habang pinagmamasdan ko isa-isa ang lahat, unti-unti ko napapansin na para bang umiikot ang paligid ko. Before I knew it, I already lost my balance. I was only fortunate that Duke Lorkan was swift to scoop me before I even fell off to the floor stained with blood.

"I've come to take you home, my dear bride." bulong ni Lorkan sa kanang tenga ko. I almost felt like a gentle electrifying shock course against my neck as his breath touched my skin.

At talagang nagawa pa nga ni Lorkan na maisingit humirit sa akin, nang bigla na lang niya ako halikan!

Hindi ko mapaliwanag pero nanlambot ako habang magkalapat ang mga labi naming dalawa. He was such a menacing threat and yet his lips felt so warm that it leaves me the sensation of like melting within.

It was totally awkward, especially knowing that we're both in the middle of a civil war. But for some reason, masyado na ata ako naoverwhelmed ng mga paghihirap ko which was why I eventually decided to let it slide.

And the moment that Lorkan released my lips, natingin na lamang ako kay Lorkan na para bang may pagtataka sa aking mga titig sa kanya.

"Strange how look at me as though this was the first time we've met, my lady." Biglang sagot ni Lorkan sa akin.

Gusto ko man sabihin kay Lorkan na hindi ito ang unang beses na nakita ko siya, pero nangibabaw pa rin ang takot ko na baka isipin niya may sayad ang pag-iisip ko lalo kung sasabihin ko na ilang beses ko na siya naencounter sa first and second life ko.

It would be totally awkward, I know.

Kung kaya napatanong na lamang ako, "Have we?" Subalit isang pagkakamali na ito ang naisip kong paraan para tanungin siya dahil mukhang hindi ito ang nais na marinig ni Lorkan.

Halatang pinigilan lamang ni Lorkan ang pagkadismaya niya. "I have been looking after you since you were young. At a young age I have already been told about my destiny of becoming the next duke of Kahoma. And with that designation, I was promised to be wed off into the nearest neigboring land of Sainan. And it's you, lady Geizelle. You and I have been betrothed long before and your father only reconfirmed it now that we've come of age."