"Ya Allah aşkına kaç golün var da, sıradaki maçta atacaksın ki?" Barış, Berkan'ı bilerek sinir etmeye çalışıyordu. Her cümlesi Berkan'ı gaza getiriyordu.
"Görürsün oğlum amk atacam!"
"Kardeşim ben de at isterim ama, bu bir anda gaza gelmen fazla manasız. Bu hırsla yanlış işler yapma maçta. "
"Sana pas atmak gibi hatalar yapmam, Barış." deyip güldü Berkan, ben ve İlkin garip sesler çıkardık bu cümleye.
"Ben inanıyorum atacaksın, Berkan. Ummadık taş baş yarar Barışcığım. "
"Aşk olsun Defne. Ben ummadık taş mıyım?"
"Taşsın işte oğlum daha ne diyeyim?"
Birbirimize bakıp gülümsedik. Heyecanlanmıştı resmen. İlkin ve Barış birbirlerine bakıp bizi gösteriyorlardı. Barış, Berkan'a fifa oynamayı teklif edince biz de İlkin ile terasa çıktık.
"Ne şapşal aşıklarsınız, tabi bir de açılsanız!"
"Öyle miyiz yavrum?"
"Öylesiniz Defne. Bence yarın bu hırsla gerçekten gol atacak ve sevinecek."
"Umarım gerçekten atabilir hem neden bu kadar hırslandı anlamıyorum?"
"Belki sana sürprizi vardır. " İlkin de haberleri Barış'tan almış olmalı ki böyle olasılıkları daha rahat sunabiliyordu. Ben de bunun inancıyla sarıldım İlkin'e.
Haberim yoktu tabii alt katta Berkan'ın sessizce Barış'a plandan bahsettiğinden...
..
Karagümrük maçı için İlkin ile tribünde yerlerimizi almıştık. Berkan ve Barış bizi görüp el sallamıştı ve biraz sonra başlayacak olan maça dönmüşlerdi.
Bu maç beklediğimizden sallantılıydı. 34'de yediğimiz gole Barış yanıt vermişti. Mertens de öne geçirdi derken, Marcao golüyle yine 2-2 olmuştuk ve son dakikalardı.
Berabere kalamazdık, şampiyonluk yolunda çok önemli bir maçtı.
81.dakikada Berkan oyuna girmişti.
