football players, mini stories..

kerem aktürkoğlu

"Kerem, gerçekten heyecandan eriyeceğim şimdi."

"Ya kızım, gerilecek ne var ki?"

"Ne mi var? Ne mi var? Annenle tanışacağım Kerem!"

"Ya güzelliğim, tamam bak normal heyecanlanman ama geldik artık. Sakinleş ve normal akışına bırak. "

Dediğini yapmaya çalışıp kalbimin ritmini normal tutmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Reyyan bahçedeydi ve beni görünce koşarak sarıldı.

"Yağmur ablacığım! "

"Fıstığım, nasılsın?"

"İyiyim abla sen?"

"Ben de iyiyim. "

"Yağmur abla geldi bize hiç pas yok Reyyan Hanım!" Kerem'in tribiyle Reyyan ona doğru koştu, Kerem saçlarını severek karşılık verdi.

Kapıyı tıktıkladığında tüm heyecanım üstümden yere doğru akıyor gibiydi.

"Hoş geldiniz!" Filiz abla tüm sevecenliğiyle açmıştı kapıyı. Reyyan hızlıca içeri koştu. Kerem de eliyle bana önden girmemi söyledi. Tüm içtenliğimle gülümsedim ve önce elinden öpüp sarıldım.

"Hoş buldum, Filiz ablacığım!"

"Geç kızım içeri, sağdan.. " Daha önce onlar yokken geldiğim için biliyordum, rahatlıkla yol aldım. Filiz ablanın kısık sesini de duymadım değil.

"Maşallah fotoğraflardan da güzel. "

"Öyledir.. "

Hemen peşimden geldiklerinde oturmuştuk ve sohbet başlamıştı.

Nasılsın, neler yapıyorsun, ailen nasıl neredeler, nasıl tanıştınız sohbetleri sıralanırken konu değiştikçe azalan heyecanıma seviniyordum resmen.

"Ay bak, unuttum.. Yemek yapmıştım güzel güzel unuttum servisi!"

"Ne gerek vardı ablacığım?"

"Aa öyle deme Yağmur, annemin eli lezzetlidir. "

"Ona şüphem yok Kerem. " sanki ben ondan dedim ya deyip dik bakışlarımı gönderdim.

Filiz abla kalkınca ufak bir Kerem'le konuştum.

"Nasılım?"

"Çok güzelsin."

"Onu demiyorum Kerem.. Annenle yani?"

"Geçer not aldın bence. "

Gülümseyerek Kerem'e sarılmıştım o da gülerek karşılık vermişti.

"Ay, dur ben yardım edeyim kadına ayıp olur bak!"

"Ooo artı puan kapacaksın yani iyi bakalım. " Omzuna vurup kalktım. Mutfağa girdiğimde annesi çayları döküyordu. Reyyan da tatlıları koyuyordu. Koymaya çalışıyordu.

"Reyyan dur, ben yapayım senin yerine. "

"Sen zahmet etme kızım. Ben şimdi alacaktım Reyyan'ın elinden zaten. "

"Ne zahmeti abla, sen hazırlamışsın o kadar. Servis çok mu iş? "

Gülümseyerek bana bakmıştı. Daha sonra Kerem'in küçüklüğünü anlatmaya başladı.

"Asansörde kalma korkusuna, altına yapmış işte!" Kahkaha sesimiz yükselmiş olmalı ki Kerem de sese geldi.

"Ooo bir şensiniz bakıyorum, noldu?"

"Annem senin asansör anını anlatıyor abi. " Kerem hemen kızarmıştı.

"Ya anne ya!"

"Aa ne var oğlum! Müstakbel gelinim, bilsin artık. "

"Ya abim haklıymış, gelin gelince annem ittifak kuruyor oğlunu unutuyor. "

"Yok Keremciğim biz seni de seviyoruz. "

Deyip elimdeki tabağı verdim. Hep birlikte tekrardan içeri geçtik. Biraz daha konuşup artık geç olunca kalkma kararı aldım.

"Ben yavaştan kalksam iyi olacak, sabaha işler bekler.. "

"Kalsaydın kızım. "

"Yok abla, sağol. Başka zamana, seni de bekliyorum. Tanıştığıma çok memnun oldum. " Sımsıkı sarıldım. Yanaklarımdan çok içten öpünce geçer not aldığımı anladım.

"Ben de memnun oldum güzel kızım. " diyerek kapıdan geçirmişti.

Kerem beni bırakacağı için arabaya yine binmistik. Biner binmez beni gülme tutmuştu.

"Demek altına işedin asansörde vay be!"

"Ya Yağmur!"

"Tamam tamam sustum. Ay Kerem, çok mutluyum. Annen beni gayet sevdi bence!"

"Bariz belli orası hayatım, seni nasıl sevmesin insan?"

Ben ona gözlerimin içi gülerek bakarken, elimden tutmuştu ve gözlerini kısa süreli yoldan çekmişti.

"Seni çok seviyorum, yeni gelin.. " ikimiz de gülmüştük.

Kerem'e böyle bi hikaye yakışırdı bence 🧿🧿

One shot yine ara vermeyi dusunuyorum bu arada, semih kitabini da arsive alcam ya da bi iki bolum falan anca arkadaslar yavastan yks calismalarini baslaticam da