Kayra, abisini uzun zaman sonra görmek için Milli Takım antrenmanını seçtiğine Mert Hakan'ı gördüğünde pişman olmuş gibiydi, gibisi fazla hatta.
Takım koşu antrenmanını bitirmiş dinlenmedeyken ziyaret saati denk gelmişti. Ve saha tarafına girer girmez Mert'i görüp göz devirmişti.
Kişisel bir sorunları aslında yoktu. Ama Galatasaray Fenerbahçe derbisi öncesi abisi Kerem ile dalaştığı için Mert Hakan'a karşı çoktan duvar örmüştü kendince.
Mert ise onun Kerem'in kız kardeşi olduğunu biliyordu. Ama nötrdü. Zaten Kerem'e de nefreti yoktu, derbi günü yaşananlar o zamanda kalmıştı. Ki, birlik olma zamanında eski defterleri açacak değildi. Yine de, fazla muhattap da sayılmazlardı, tercihen.
"Kayra, napıyorsun burada?" diyerek yanına gelen Barış'a dönmüştü Kayra. İkisi iyi arkadaştı. Daha doğrusu takımdakilerle Kayra'nın arasındaki bağ genel olarak iyiydi.
Barış, sarılırken Kayra rahatlamış hissediyordu.
"Abimi görmeye geldim, uygun bir yer değil ama.. Açıkcası burayı da merak ediyordum."
Normalde öyle herkes kolay kolay alınmazdı, ama Kayra da herkes değildi, buradakiler tanıdığı için alınmıştı içeriye. En son Gürcistan-Türkiye maçını izlemeye gittiğinde, uzaktan görmüştü abisini. Bayadır yurt dışındaydı.
Barış, kolunu kızın omzuna atarak yürümesi için adım attı. O esnada Mert Hakan ikisine bakıyordu. Kayra dik bakışlarını ondan muhtemelen 5-6 yaş büyük olan genç adama yollarken, Mert buna alınmadı ve kıkırdamayı tercih etti.
Kerem, karşıdan gelen Barış'ın yanındaki kim diye tanımaya çalışırken Kayra'yı fark etmesiyle koşarak sarıldı.
"Fıstığım, sen şaka mısın? İnsan söyler geliyorum diye?"
"Aman abi, yoğun tempodasın zaten.. "
"Ben gideyim, siz hasret giderin. Kayra, lütfen abini Benfica'dan vazgeçir güzelim." diyerek kızın saçlarını okşadı Barış, Kerem de arkadaşının arkasından gülerek vurdu.
"Ne Benfica-" diye soracakken, Karya'nın sözünü kesen Mert Hakan'ın gelişi oldu.
"Montella sana sahadan çıksın diyor."
Kayra, Mert'e bir şey demeden etrafa baktı. Montella uzakta Semih'e bir şeyler anlatıyordu. Hayret.
"Hiç sanmıyorum, beni fark etmedi bile. "
"Kızım, adam full sana mı bakacaktı? Bana söyledi uyarayım diye. Abinin antrenmanı aksamasın. "
"Ya aman sana n-" Kayra'nın sözünü kesen abisi olmuştu.
"Tamam güzelim, sen geç şu kenara otur. Hem uçaktan indin geldin, dinlen. Ben gelmiş olurum."
Mert'in dediği olduğu için gıcık olsa da, Kayra abisini üzmedi ve yedek kulübesinin yanındaki diğer tarafa oturdu.
Birkaç dakika sonra, hemen yedek kulübesinin en dibine yani yanına Mert Hakan oturmuştu. Kayra, adam telefona bakarken onu izleme fırsatı bulmuştu.
Aslında karizmatik bir adamdı işte,ama bazı şeyler vardı ki sanki bilerek kimse sevmesin diye engel inşa ediyordu. Bu kimseler de Galatasaray taraftarıydı.
"Noldu?" diyerek sırıtan Mert'i fark eden Kayra, ne kadar süredir adamın suratına daldığını sorgularken utancından kızarmıştı. Bu Mert Hakan'ı daha çok güldürünce göz devirmişti.
"Beni sevmediğini biliyorum, Kayra." Adını Mert'in ağzından duymak, genç kıza garip gelmişti.
"Yanlış bilgi. "
"Seviyorsun yani?"
"Bir şey hissetmiyorum. "
"Öyle olsun tamam. Ben sadece, abinle olanlar o sahada o günde kaldı bil istedim."
"Beni ilgilendirmez."
"Bana karşı yargılısın biliyorum. Ama emin ol Fenerbahçeli olan taraf sen olsayd-"
"Allah korusun." Mert bu cevaba gülüp susmuştu.
"E, ben olsaydım?" Kayra merak edince Mert bunu fark edip hoşnut bir şekilde devam etmişti,
"O isyanı sen de çıkarırdın. Ama bir maç için ben kimseyle bu konuma gelmem. Hele ki benden yaşça küçük bir cimcimeyle asla."
Kayra bahsettiği "cimcimenin" kendisi olduğunu anlayıp Mert'in egosu olarak değerlendirdiği tavrından rahatsız olsa da susmayı tercih etmişti.
"Abin gibi alıngan değilmişsin, cimcime kelimesini sevmezsin diye düşündüm. "
"Sevmiyorum."
"E o zaman?"
"Ne o zaman? Bakın, ben sizi tanımam etmem. Öyle sandığınız gibi takıma göre kin tutacak olsam şurdaki Mustafa'yı derbiden sonra tebrik etmem, Çağları da öyle. "
"Böyle şeyler konu olamaz diyorsun?"
"Evet, sizin de dediğiniz gibi maçta kalır."
"Bana sizli hitap etmene gerek yok, o kadar yaşlı ya da uzak değilim."
"Ama büyüksün ki bana kız kardeş muamelesi yapıyorsun?"
"Sen ne muamelesi isterdin? " Kayra bu soruyu duyunca anlamsız bakışlar atmış ama Mert'in sırıtmasına dayanamayıp o da gülmüştü.
"İnsanı kördüğüme sokarsın Mert.." diyerek iç geçirdiğinde, Mert oluşan sessizlikten faydalanıp kızı o kısa sürede daha iyi incelemişti.
Kerem ile benziyordu ve çok güzel bir kızdı. Kalbi de temiz olmalıydı ki yüzüne böyle yansımış diye geçirdi Mert.
"Seni daha da kördüğüme sokacak bir şey sorayım mı?"
"Sor ya sor. Gelirse senden gelsin baba sor." dedi Kayra gülerek. Mert ise heyecanını düzgün bir ritme sokmaya çalışarak sordu,
"Benimle akşam yemeğine çıkar mısın?"
Kayra bu soruya her ne kadar şaşırmış olsa da, karşısındaki adama karşı sezdiği farklı hislerin bu soruyu kabul etmesiyle daha da yön bulacağını bildiği için tıpkı Mert kadar heyecanlı şekilde kabul etti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
son cumleyi ben yazarken anlamadım siz okurken nasi anlicaksiniz inan bilmiyorum ♨️♨️♨️♨️
