football players, mini stories..

mauro icardi-2

Paris'e, onu tanıdığım kente geri dönmüştüm. 2 gün olmuştu ve hala garipsiyordum. Verdiğim ani de olsa iyi ve gerekli bir karardı, öyle değil mi?

Yine de bu evde de onunla anılarım vardı. Bu koltukta dizine yatıp uyuyakaldığım zamanlar, yan mutfakta gece kahve içip sohbet ettiğimiz anlar. Yatak odasında yanımda uyuyup öptüğü anlar, nasıl unutabilirim bilmiyorum.

Ve sonunda, aldığım cesaretle ve alnımda yazan enayilikle dönüt vermediğim tüm mesaj ve aramalarına karşılık arayacaktım onu.

Muhtaç değildim, ama onsuz da olamıyordu. Sesini duymalıydım biraz. Kendi kendime acı veriyordum ama, hak ediyordum. Zamanında evli olduğu an uzaklaşsaydım, inanmasaydım manipüle edişine olmazdı bunlar.

Acaba hiç özledi mi diye düşünürken kendi kendime güldüm. İhtimali bile mutlu ediyordu. O sırada telefon açıldı.

"Alo? Lizzy! " Bu Mauro'nun değil, kızı Isabel'in sesiydi. Ve o, yaşını hiçe saydığım yakın kız arkadaşımdı benim.

"Isabel, nasılsın? "

"Pek iyi sayılmaz Lizzy. "

"Hm, neden? "

"Çünkü babam başka bir şehre gidiyor? "

Heyecandan kalbimi hissetmemiştim. Yanıma geliyor diye umut ettim.

"Nereye? "

"Paris, eski takımıyla görüşmesi lazımmış. Biliyor musun Lizzy, anne ve babam artık resmen ayrılar! "

Küçük kız çocuğunun bu cümlesi beni mutlu edecekken yerle bir etmişti.

Ne kadar benciliz ne kadar.

Ben belki kendime daha iyisini bi şekil bulacaktım gidecekti, peki bu küçük kızlar? Anne babası onlar daha 7-8 yaşındayken ayrılıyordu. Ve nedenlerinden biri bendim.

"Bu konuyu senle dertleşeceğim miniğim, sana söz. Ama babana verir misin telefonu? "

"Tamam." demişti ve hızla Icardi konuşmuştu.

"Lizzy, Tanrım! Sesini özledim. "

"Mauro, buraya gelmemelisin. "

"Her şey tamam. Gittiğin gün boşandım bile. Daha ne istiyorsun? Söz affettireceğim. "

"Mauro, konu ben değilim. Konu çocukların. Bir öğrenseler gözlerinde ne konuma düşerim ben? Hem, çocuklar olayın aslını bilmiyor ve gerçekten üzgünler. Ne kadar sapık ilişkiniz olsa da, ki benim bunu demem bile saçma, ama ortada o küçükler var. Çok acı çekiyorum ama senden vazgeçmeliyim. " Icardi derin nefes verdiğinde ben de verdim. Daha da çok ağlıyordum.

"Bak Lizzy, tek neden sen değilsin. Öyle hissettiğini biliyorum. Çocukları da yanıma getiriyorum Wanda ile anlaşırım. Orada sadece bir hafta kalıp Türkiye'ye geri dönüyoruz. Bu esnada çocuklara gerçekleri söylüyoruz. Sen de ağlamayı kesiyorsun ve ilişki ne kadar boktan başlamış olsa da mutlu sonsuz devam ediyor tamam mı sevgilim? "
Kabul etmeyi her şeyden çok istiyordum. Evli, çocuklu, büyük bir adamı genç bir kız, bekar ve annelikten uzak kabulleniyordum. Düşününce ne garipti.

(icardi ve kızlari geldiler, geleli bir gün oldu.)

"Uyudular ikisi de. Ne güzel çocukların var Mauro. "

"Aralarına senden de bir tane katmayı düşünüyorum. "

"Bakarız , ben daha gencim. "

"Ama ben yaşlanıyorum, Lizzy. "

"Ben her halini kabul ettm, her şekilde sabrettim. Biraz da sen. " Gülümsedi. Gözlerinde yaptığım fedakarlıklar için minnettar olan bir ışık vardı.

"Biliyorum aşkım, biliyorum. Artık yüklerin hepsi bende. Sen sadece beni çok sev. "

"Çok seviyorum zaten. " dediğimde eliyle belimi sardı.

"Asla bu kadar ask icin aci ceken bi loser olmam ve aldatan erkekle olmam ama icardi iste aga of" diyenleri goreyimm

İyi gecelerrrr dostlarimmm💋💓