Art
Flirt
"Grabe mga awards ng mga kapatid mo at pinsan mo ah. National debater, math wizard of the year, and best investigatory project."
Naglalakad na kami ngayon palabas ng campus dahil tapos na ang victory party. It lasted until 9 PM. I was proud of them, I looked up to them kaya ako mismo kanina napapatalon sa pagtawag sa pangalan nila. Last sem pa kasi 'yang mga events na 'yan na napanalunan nila ngayon lang nagbigay ng medalya.
"Pero ang the best medalist sa kanilang apat ay walang iba, Art Hervin Tedesco!" Inres laughingly said, pinresenta pa ako kaya nagtawanan mga kasamahan namin.
"Kaya nga! Isa lang medal nila, sa akin tatlo!" I boasted jokingly. Itong tatlong medalya na ito resulta na 'to sa dami ng laro na sinalihan ko.
Worth it naman dahil overall champ ang aming department.
Hindi naman ako napi-pressure na academic achievers ang mga kapatid ko at pinsan. Kahit pa anong sabihin ng iba dyan o i-compare pa nila ako sa mga kapatid ko, wala naman akong pakialam. I could do better pero parang hindi talaga para sakin 'yang tali-talinuhan na 'yan. Nagbabasa nga lang ako ng isang page na handout sumasakit na ulo ko. Hindi naman ako insecure sa kanila dahil I already accepted na matatalino talaga sila, iba-iba din naman kami ng mga kaalaman.
Sometimes, it's okay to embrace being average.
Nakuha ko na kanila Inres ang mga gamit ko, kinausap ako ni Senyora na pwede namang manatili pa ako sa kanila pero huwag na dahil nakakahiya na. Hinatid ako ni Inres sa restaurant, I asked Lola that I'll just stay in the restaurant for the meantime baka kasi pag nandoon ako sa bahay ako pa dahilan na uminit ang ulo ni Lolo palagi.
Nakahiga lang ako ngayon sa couch habang nagsi-cellphone. Tinignan ko sa internet ulit ang balita tungkol kay Isabela, iyong issue na nadawit sya. Hindi ko din alam bakit naiisip ko sya sa mga gantong oras. Wala ng lumalabas na articles tungkol sa kanya pero may isa pa akong nakita kaya binasa ko ito. Maraming negatibong kumento, it was clearly written as biased. Ni-report ko nalang.
As I scrolled down, I stopped there at the news pero hindi ako apektado, bata pa kasi ako noong iniwan kami ni mama, elementary pa ata ako that time. Si Papa naman nag abroad sa Germany at hindi na rin umuuwi dahil may ibang pamilya na kaya nasa puder kami ni lolo at lola. Nagsususento naman si Papa sa amin pero not regularly, si mama naman kinalimutan na kami.
Ayaw ni mama na maghirap kaya sumama sya sa mayamang negosyante na sikat.
Time just made me forget about her, hindi ko sya kinalimutan ng kusa.
She just greeted his son na anak nya sa bago nya, ewan ko ba anong meron basta ang haba ng sinabi nya. Binasa ko okay naman ang message, and I did not resent her unlike my older siblings siguro dahil nasa isip ko na wala rin namang silbi na magalit pa. Hindi ko naman kontrolado ang buhay nya at hindi rin na naman sya babalik.
Walang pasok sa mga susunod na araw— holiday at academic break ng isang araw after intramurals. Maaga akong nagising dahil kailangan kong pumirmi sa palengke. Hindi pa ako nag agahan pero nakaligo na ako. Wala rin namang silbi pag ligo ko dahil magiging amoy isda lang din naman ako sa palengke pero ayoko kasing hindi ako mabango.
Wala akong damit pang itaas ngayon kundi pambaba lang, shorts na brown. Busy ako habang tinatanggal ang mg kaliskis ng isda, I also chopped them kasi sobrang laki nito. Si Adrian ang kargador ng yelo ngayon, si Kuya Isaiah naman ang nagdi-display ng mga isdang nahuli.
"Magkano ito, boy?!" Tanong ng customer na babae.
"280 po ang kilo."
"Sige, isang kilo!"
