ဆေးရုံတွင် အန်တီက မှိန်းနေဆဲ။ ရဲနောင်ကလွဲပြီး ကျန်တဲ့လူမှန်သမျှကို အန်တီ ဆေးရုံတက်သည့် အကြောင်းကိုမောင်အကြောင်းကြားထားသည်။ အန်တီက အခန်းထဲတွင် လှဲလျောင်းနေသည်။ ဒေါက်တာညွှန်ကြားချက်ကြောင့် မည်သူမျှ အခန်းထဲဝင်ခွင့်မရှိ။ လူနာက အသက်ရှုလမ်းကြောင်းပိတ်နေသည်တဲ့လေ။
" မာမီ မေမေ သက်သာလာမှာနော"
" သက်သာမှာ ဖူးဖူးမေမေ သက်သာရင် မာမီတောင်းပန်စရာတွေရှိသေးတယ်"
ဖူးဖူးက ဆေးရုံအခန်းအပြင်ရှိ ခုံတန်းလေးတွင်ထိုင်ကာ ဝက်ဝံရုပ်လေးကိုပိုက်ထားသည်။ ခဏကြာတော့ လူတစ်ယောက်ရောက်လာလေသည်။
" ဟို...သံစဉ်မောင်မလား"
" ဟုတ်ကဲ့ အကိုကြီးက...မြင်ဖူးသလိုလို"
" နိုဝင်ဘာမိုးဟေ့..ဩဂတ်စ်ဖုန်းဆက်လို့ တောင်ကြီးကနေ ဒီကိုလာခဲ့တာ ဘာကူညီရမလဲ"
" သူက အခန်းထဲမှာ အပြင်လူဝင်မရသေးဘူး စောင့်ဆိုင်းအခြေအနေပဲ...အဆင်ပြေရင် ဟိုတယ်က ပစ္စည်းတွေယူပြီး MEGA သစ်လုံးအိမ်ဆီရွှေ့ထားလို့ရလား"
" ရတယ်လေ...ငါ့မှာကားပါတယ်...တစ်ခါတည်း ကလေးကိုပါ ခေါ်သွားရမလား"
" ရပါတယ် ကလေးက လူတစ်ယောက်လောက်ရှိနေမှရတာ"
" ဪ..ဒါဆို..ပစ္စည်းတွေယူပြီးထားလိုက်မယ် သမီးမေလေးက ညီမလေးကို ခဏကြည့်ထားလိုက်နော်"
" ဟုတ်ကဲ့ဖေဖေ"
နိုဝင်ဘာမိုး၏ သမီးဖြစ်သူက ဖူးဖူးလေးဘေးတွင်ထိုင်ကာ ဖူးဖူးနှင့်ဆော့ပေးနေလေသည်။ ဖူးဖူးက အဖော်ရသွားသဖြင့် ပျော်နေလေသည်။မောင်က စကားစ၍မေးလိုက်သည်။
" မေလေးက နာမည်အပြည့်အစုံက"
" မေဖြူစင်မိုးပါရှင့်"
" ဪ..အသက်က"
" ၁၄...တိမ်လွှာနဲ့၁နှစ်ပဲကြီးတာ"
သူ့မမ တိမ်လွှာနာမည်ပါလာတော့ ဖူးဖူးက ခေါင်းထောင်ကြည့်ကာ
YOU ARE READING
ယောက္ခမကြီးကမြားနတ်မောင်
Romanceဟန်ဆောင်လက်ထပ်ထားတဲ့ အထဲမှာ စည်းမျဉ်းတစ်ခုက တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်မချစ်မိဖို့ပဲတဲ့။ နှစ်ယောက်လုံး အဆုံးထိ မချစ်ဘဲနေနိုင်ပါ့မလား။
