Secret Obsession

2. Bölüm

KİM JONGIN

Yağmur, usul usul New york manzaralı gösterişli çatı katımın devasa pencerelerini döverken bu gecenin bir an önce sona ermesi için dua etmeye başlamıştım.

Çatısı tamamen camdan yapılmış bu görkemli rezidansı alırken düşündüğüm tek şey korkularımla yüzleşebilme telaşıydı.

Yatağıma sırt üstü uzanmış ıslak gökyüzünü seyrediyordum. Bu gece karanlık, Newyork'u adeta kasvetle süslüyordu. Uzaklarda bir yerlerde çakan şimşeğin cılız sesi bile benliğimi huzursuz etmeyi nasılda beceriyordu. Oysaki korkak bir adam değildim , hiç bir zaman olmamıştım. Ama kendimi bildim bileli sarsakça bir
yerlere düşen yıldırımlardan ve yağmurlu gecelerden nefret ediyordum.

Uğursuz bulutların bitmeyen çarpışma sesleri ruhumun derinliklerinde örülen, asla tırmanamadığım karanlık duvarların arkasına yıldırımlar düşürüyordu. Kendimi bildim bileli varolduğunu hissettiğim ama asla ulaşamadığım çocukluğumun gizlendigi topraklara... Böyle gecelerde gözlerimi ne zaman kapatmaya çalışsam içimdeki yüksek duvarlar yavaşça çatırdamaya başlar ve oluşan çatlakların arasından onun ürkek fısıltılarını duyarım.

"Hyung korkuyorum."

Ne kadar uğraşırsam uğraşıyım asla yüzünü göremediğim küçük erkek çocuğunun benden yardım isteyen çaresiz sesi.

Geçmişim karanlık duvarlar örüp çocukluğumu içine hapsetmişti. Gerçek, yıllardır bir türlü ulaşamadığım duvarların arkasında onu gidip alacağım günü bekliyordu. Sesi son ondört yıldır kabuslarımdan eksik olmayan o küçük çocuğun beni orada beklediğini biliyordum.
Vakit doluyordu.
Artık sona yaklaştığımı biliyordum.