Secret Obsession

12. Bölüm

Merhaba tatlı okuyucularım size küçük bir hatırlatma yapmak istedim :) Bir önceki bölümde Kyungsoo Luhanın gelmemesinden dolayı kendini alkole verip barda düşüncelerinin içinde boğuluyordu ve şimdiki bölümde o sırada Baekhyun cephesinde olanları okuyacaksınız. Aslında bir kaç detayda bunu belirtmeye çalıştım ama yinede aklınız karışmasın diye sizlere açıklama yapmak istedim :) Hepinize iyi okumalar ♡♡♡

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

BYUN BAEKHYUN

- " Haklısınız Bay Shin ama hisse senetlerinizde ki bu ani yükseliş yakın zamanda yerini bir yaprağın bile kıpırdamadığı Mako çölü gibi hareketsiz bir hale getirecek. Klimatia şirketi bu sene inanılmaz yatırımlar yaptı o yüzden bu kadar erken havaya girmeseniz iyi edersiniz." deyip şımarıkca göz kırptım.

Beni herkes tanırdı. Sivri dilli ve açık sözlü bir adamdım. Bay Shin kızarıp bozarırken bende göz ucuyla yanımda dikilen Chanyeole baktım.

Okuldan bir kaç çocukla konuşuyordu. Bir yandan gülümsüyor bir yandan da elindeki kırmızı şaraptan küçük yudumlar alıyordu.

Eğleniyormuş gibi görünmesi içimi rahatlatıyordu ama bu durum aynı zamanda benim için de oldukça şaşırtıcıydı.

Ben genelde onun sert yumruklarına ve sivri sözlerine maruz kaldığım için onu böyle sakinken ve gülerken görmek çok tuhaf hissettiriyordu.

Biliyordum...

Şimdiye kadar yaptıklarımda pekte haklı sayılmazdım ama telafi etmeye çalıştığım yeterince aşikar değil miydi?

Aslında aklım o kadar karışıktı ki...

Bayan Suli, Chanyeol, Luhan...

Sanki anneme ait gizli bir sandık bulmuştum ve onlardan uzaklaşmak istemiyordum.

Chanyeol başından beri haklıydı. Onun aslında sadece küçük kardeşini korumak isteyen bir abi olduğunu biliyordum ama düşmanlara pekte alışkın değildim.

Daha çok hayranlara ve övgülere alışıktım. Sevilmekten ve takdir görmekten hoşlanırdım ve bütün hayatım bunu elde edebilmek için daha fazla ve daha fazla çalışmakla geçiyordu.

Psikoloğum Mi Cha bir gün bana, babamın beni sevmediğini ve takdir etmediğini düşündüğüm için bu boşluğu diğer herkesle kapatmaya çalıştığımı söylemişti.

Şaşkındım...

Tatminsizliğim bu yüzden miydi?

Kendimi sürekli yetersiz hissetmem.

Yalnızlığım...

Hiç bir yere hiç kimseye ait hissedememe durumum.

Mi Cha ben daha yeni yeni yüzleştiğim bu duruma alışmaya çalışırken beni sakinleştirmek için omzumu okşuyor bir yandan da,

'Ama bu boşluk babanla aranı düzeltmediğin sürece asla dolmayacak Baekhyun.' diyordu.

'Seni herkes sevse bile baban sevmedikçe yetmeyecek.'

Bu kadar mıydı? Gerçekten benden ölürcesine nefret eden bir adamdan sevgi bekleyecek kadar güçsüz zayıf biri miydim ben.

Mutsuzluğumun ve en iyi olma takıntımın sebebi bu muydu?

Halbuki yıllar önce kabullenmiştim bu nefretin asla bir sonu olmayacağını.

Beni asla sevmeyecekti.