Zijn hand zakte naar beneden en tekende cirkeltjes op mijn rug. Zijn vingers waren zacht en zijn nagels krasten net niet over mijn rughaartjes. De combinatie bezorgde me kippenvel over mijn hele lichaam en hij wist op dat moment dat hij me helemaal...
Indien je suggesties hebt voor een ander liedje voor dit hoofdstuk, laat het zeker weten in de comments!
"Goeiemorgen baby"
Mijn vingers vlogen razendsnel over de knoppen en ik vroeg hem meteen hoe hij geslapen had. Misschien zou ik daaruit kunnen afleiden of het een korte, intense nacht geweest was. Bijna meteen volgde het antwoord "Goed, en jij?". Ik antwoordde dat ik ook goed geslapen had en besloot hem niet te vertellen over mijn nare droom die nacht. Even overwoog ik om te vragen of er gisteren iets gebeurd was, maar ik besloot uiteindelijk om het niet te doen. Indien hij me iets wou vertellen over de avond ervoor, dan was het aan hem om erover te beginnen.
Ik stond recht en wandelde terug naar binnen. Met een observerend oog wou ik opmaken wat de stemming van mijn moeder was. Ik had beter moeten opletten vanochtend, dan had ik dit nu niet meer moeten uitpluizen. Mijn mama had soms enorme stemmingswisselingen en je kon nooit voorspellen hoe ze enkele uren erna zou reageren. Het was iets waar ik het als kind enorm moeilijk mee had gehad.
Plots kon ze razend worden om het hoopje kleren op mijn bureau en een halfuur later zou ze poeslief pudding met speculaas maken en dat naar me brengen. Het had me verhinderd om open over mijn gevoelens en gedachten te praten met haar omdat ik nooit wist of ze me een luisterend oor zou bieden of me zou afsnauwen.
Echter had ik met de jaren geleerd om hiermee om te gaan en waren we na de scheiding met mijn biologische vader Stephan beetje bij beetje dichter naar elkaar toe gegroeid.
De echtscheiding tussen mijn ouders was heel plots gekomen nadat uit was gekomen dat mijn vader een affaire had met een andere getrouwde vrouw. Mama had hard voor hem geweest en ook ik had hem niet gespaard. Mijn broertje Smith was te jong geweest om te begrijpen wat er was gebeurd en we hadden dan ook besloten om hem de details niet uit te leggen op vierjarige leeftijd.
Ik werd zo triest als ik bedacht dat hij misschien nooit in oprechte liefde en loyaliteit zou geloven wanneer hij ooit te weten zou komen wat onze vader ons had aangedaan. Ondertussen hadden we geen contact meer met Stephan.
Ondertussen had mijn mama een nieuwe vriend, Olivier, die een opmerkelijk gelijkaardig gedrag had als mijn biologische vader. Hij was ook een workaholic, een eigenwijs persoon en maakte dezelfde plagerige ruzies met Smith. Hun grootste verschil was waarschijnlijk dat mijn echte vader met iedereen een babbeltje sloeg en dat Olivier enigszins introverter was. Bovendien was hij een pak strenger met mij. Ik denk dat hij gewoon z'n best wou doen om me op het juiste pad te houden na de scheiding.
Het was duidelijk dat Olivier van mijn moeder hield, maar ik denk dat haar vlam vanbinnen uitgedoofd was na het bedrog. Dat had haar enerzijds onverschilliger gemaakt, maar anderzijds had ze zich ook emotioneler opengesteld tegenover mij. Nu konden we mekaar een knuffel en een kus geven, ervoor was dat ondenkbaar. Toch bleef het nog steeds elke dag wikken en wegen met haar.
Met een norse blik staarde ze naar het computerscherm. Hieruit kon ik haar stemming niet uitmaken.
"Mama?"
Ze mompelde een nietszeggende ja zonder opkijken. Ik had geen geluk, maar daar was het nu al te laat voor want het gesprek was immers al gestart.
"Ik belde zonet met Anastasia en we zouden vannamiddag naar Kortrijk gaan."
Er viel een korte stilte. Ik vermeed om de vraag te stellen of ik mocht gaan in de hoop dat ze zo minder snel zou opteren om meteen 'nee' te antwoorden.
Ze meed mijn onrechtstreekse vraag: "Olivier, wat wil je doen vannamiddag?"
Mijn stiefvader draaide zijn hoofd naar ons vanuit de zetel en klaagde dat ik 'voor de zoveelste keer' niets met hen samen zou doen op zondag.
Here we go again. "Maar wat moet ik de hele dag doen met jullie? We zijn vorig weekend al gaan wandelen naar de zee. Ik zou graag eens iets met Anastasia doen, want ik heb haar al 3 weken niet gezien. Ze zou mij zelfs komen ophalen." Met alle mogelijke argumenten die me te binnen schoten, verdedigde ik mezelf, hunkerend naar wat afleiding met mijn vriendin.
Mijn moeder bleef stilzwijgend verder tokkelen op haar toetsenbord, haar stilte betekende dat ze met me instemde. Oef.
Olivier wou tegen me ingaan, maar bedacht zich voordat hij de woorden kon uitspreken. Waarschijnlijk was hij al genoeg uitgeput door de eerdere discussie met mijn broer.
Waar was Smith trouwens? Nu was het perfecte moment om me uit de voeten te maken, voordat hij een goed argument kon bedenken om me mee te sleuren op hun zoveelste uitstap.
Ik liep de trap op terwijl ik Ana een duim emoji stuurde, en vond Smith al snikkend terug op zijn bed. "Wat is er gebeurd?", vroeg ik met een verbaasde stem hoewel ik het antwoord al wist.
"Ah ja, papa weer."
"Kom hier." Ik omarmde de kleine jongen en liet zijn hoofd steunen op mijn borstkas. Zo bleven we een lang zitten tot Smith volledig gekalmeerd was. Ik kietelde hem en voordat ik het wist, bombardeerde hij me met zijn achtendertig knuffelberen. We plaagden elkaar en maakten grappige video's met mijn iPhone. De tijd vloog voorbij en ik was zo blij dat hij het huis telkens opnieuw vulde met zijn onschuldige speelsheid, bulderend gelach en we elkaar altijd konden opvrolijken.
Ding dong
Dat zal Ana zijn. Ik trok mijn witte Guess schoenen aan en gooide mijn witte handtas van datzelfde merk over mijn rechterschouder. Met tegenzin liep Smith me achterna in de hoop me tegen te houden. "Alsjeblieft zussssss"
Ik tilde hem de lucht in terwijl ik hem knuffelde en beloofde dat ik snel terug zou zijn. Grommende stemde hij in wanneer ik hem terug op de grond zette. Ik zei nog snel even dag tegen mijn ouders en trok de voordeur achter me dicht.
Ik werd begroet door bordeauxrode lippen en twee lichtgroene ogen omringd door zwarte eyeliner in een BMW 4 reeks Cabrio waarvan de luidsprekers op springen stonden. Ik installeerde me op de passagierszetel en zwaaide haar Gucci handtas op de achterbank.
Anastasia
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
26 minuten en waarschijnlijk 8 verkeersovertredingen later stonden we in Kortrijk. De stad waar Ana haar schooljaren had doorgebracht.
We hadden elkaar ontmoet op de paardenmanege tijdens een van mijn jumpingwedstrijden en het had meteen geklikt. Een paar flessen wijn op de weilanden, en we waren beste vriendinnen. Dat was nu 8 maanden geleden. We hoorden elkaar zo goed als elke dag. We wisten alles van elkaar en waren gek op adrenaline. Toch op één belangrijk detail na wist zij alles over mij. Ik vertelde niemand over hém.
