Could he be it?

26. Wijn of water?

Sagrado Profano - Luísa Sonza, KayBlack

***

Zou het hem lukken om haar zover te krijgen dat ze hem vergeeft? Laat me weten wat je van dit hoofdstuk vindt!

Ik voelde zijn lippen op mijn mond en opende mijn ogen. Hij zag er nog steeds even aantrekkelijk uit als in het begin van de avond. Het hele diner lang had ik geprobeerd niet toe te geven hoe goed hij eruit zag in dat grijs pak, maar nu voelde ik me kwetsbaar en fragiel. Zijn lippen vormden de woorden "we zijn er" en ik trok zijn kostuumvest opnieuw tot aan mijn kin wanneer ik uit de wagen stapte.

We bevonden ons in een industriële wijk die er achtergelaten uitzag. De gebouwen waren hoog en grijs, het leken wel vervallen kantoorgebouwen. Scott haalde mijn kleren die ik vergeten was op ons weekendje uit de koffer van zijn wagen en opende de voordeur met een sleutel die hij uit een portefeuille viste die ik nog nooit eerder had gezien. Ik besloot geen vragen te stellen en liep achter hem de trappen op en greep de muur beet om mijn balans op mijn muiltjes niet te verliezen. 36 trappen later, kwamen we aan een bruine houten deur die Scott ontgrendelde. De deur piepte toen ze openging. Scott verdween in het deurgat en hij gaf me teken om op de gang te wachten. Ik hoorde zijn voetstappen op de krakende vloer en de lichten gingen een voor een aan. Na enkele seconden verscheen zijn hoofd en nam hij mijn hand beet.

"Bienvenue mademoiselle", grapte hij terwijl hij me uitnodigde in het appartement. De meubelen waren antiek en het leek wel alsof de tijd hier had stilgestaan. De roze vergrijsde fauteuil leek wel eentje uit de films van de jaren tachtig en het donkerrode tapijt in de woonkamer zag er bestoft uit. De muren waren behangen met ouderwetse patronen en hadden een grauwgroene kleur. Het was zeker niet een van de meest romantische plekken, maar de grote kroonluchter maakte veel goed. De woonkamer was ruim en de plafondornamenten waren prachtig en intact. Ik keek naar het plafond en inspecteerde alle kleine details op de witte muren. Scott lichtte wat kaarsen aan, dimde de lichten en zette wat romantische jazz muziek op. Ik wist wat dat betekende en wat hij van plan was.

"Scott, ik moet dringend dit kleed wassen. Waar is de badkamer?", leidde ik hem af.

"Ik help je wel", zei hij terwijl hij me opnieuw zoende. Ik maakte me los uit de kus.

Vanwaar kwam deze romantische kant van hem? En moest ik het zomaar laten gebeuren of moest ik hem tonen dat ik nog steeds boos was? Bovendien wou ik hem vragen van welke vrienden dit appartement was, maar ik had het gevoel dat ik daar toch geen eenduidig antwoord op zou krijgen. Hij mocht niet zomaar met alles wegkomen, maar het laatste wat ik wou, was nog een ruzie vanavond. Met die laatste gedachte, liet ik me maar gewoon meeslepen in Scotts romanticisme. Hij toonde me de badkamer en vulde de wastafel met water. Ik zette me op de badrand en betwijfelde of ik mijn jurk zou uittrekken. Dat zou ongetwijfeld handiger zijn om de stof te wassen, maar ik had geen zin om me zomaar meteen bijna naakt in een onbekend huis te bevinden.

Hij kwam op me af met een natte handdoek en drukte die op de rode kringen die zich ter hoogte van mijn buik bevonden. Ik keek toe hoe hij voorzichtig en teder de rode kringen omtoverde tot vage gele plekken. Hij werkte zich naar boven en waste met cirkelvormige bewegingen de wijn af op mijn borsten. Ik gniffelde en genoot van deze aandacht. Nooit had ik gedacht dat hij opnieuw zo'n gentleman kon zijn. Hij depte de handdoek opnieuw in het water en nam plaats naast me op de badrand terwijl hij de laatste rode wijn druppels afwaste. Ik keek hem aan en bedankte hem waarop hij glimlachte en grapte: "Ik proef even of jouw borsten nu naar wijn of water smaken", waarop ik het uitgierde.