fairytale | lee minho

28

Merhaba profilimde duyuru yaptım ama bir kez de burada söyleyeyim

Kurgularıma buradan devam edeceğim ama tamamen kapanma ihtimaline karşı çizgi studio hesabı da açtım. Circus ve Fairytale'i oraya taşımayı düşünmüyorum ama yakın zamanda yayınlayacağım Seungmin kurgumu hem burada hem de orada paylaşacağım. Siz de takip etmek isterseniz çizgi studio kullanıcı adım: minoverse
(Daha kullanışlı başka uygulama biliyorsanız önerilere açığım, değiştirebiliriz)

Bir de bölüme başlamadan önce kimler burada görebilir miyim? Sizden rica ediyorum yorumlarda beni yalnız bırakmayın çünkü fairytale'i çok seviyorum ve sessiz sedasız final yapmak istemiyorum🥹 Eğer yeterince kalabalık değilsek son iki bölümü erteleyebilirim

Şimdi bölüme geçebilirsiniz iyi okumalarr🩷

...

Minho, hayatı boyunca her zaman en ufak şeyi bile kafasına takan ama paylaşmak yerine içine atıp biriktiren ve büyüten biri olmuştu. Gerek ailesiyle gerek de arkadaşlarıyla bu yüzden zaman zaman sorunlar yaşasa da bir süre sonra çevresini onu gerçekten tanıyan insanlarla sınırlandırdığı için çoğunlukla fazla zarar görmeden çıkmıştı her olayın içinden.

Bu konuda onu gerçekten zorlayan, frenlemesine sebep olan kişi ise bir anda hiç tatmadığı duygular sebebiyle her şeyi daha yoğun yaşadığı Lin'di. Başlarda bu alışkanlığı ona karşı da devam etmişti ama Minho'ya kıyasla büyük ölçüde sabırlı olan Lin bu durumu değiştirmişti. Onun sınırlarını görmüştü önce, nerede durması gerektiğini öğrenmişti. Bazen karşılık alamadığı için susmak zorunda kalmıştı. Onunla birlikte sakin olmayı öğrenmişti. İçine atmak yerine paylaşmaya başlamıştı. Bazen sırf onu kırmaktan korktuğu için bile sesini yükseltmemişti.

Ona olan zaafından ve duyduğu güvenden dolayı, Lin sayesinde sağlam temel attıkları ilişkileri için her zaman çabalamış, tartışmaları kırıcı bir hal almadan kısa sürede iki tarafın da anlayışıyla yerini sarılmaya bırakmıştı hep.

Yine de kendini frenleyemediği ya da bazen aynı fikirde olmasa bile onu kırmamak için üzerini örttüğü konuların patladığı noktalar olmuştu. Nadirdi ama hiç yok da değildi. Ve işte o nokta en kötüsüydü. Çünkü Minho o zaman gerçekten de yıkıcı oluyordu. Eğer öfkesine ek gerçekten kırıldığı bir şey varsa karşısındakini de yıkmaktan o an için çekinmiyor, daha doğrusu kendine engel olamıyordu.

Geçmişte sayılı kez yaşanan bu gibi durumlardan fazla yara almadan çıkabilmişlerdi. Sağlam ilişkileri Lin'in de ekstra gösterdiği anlayış sayesinde hiç sarsılmamıştı.

Ama şimdi durum farklıydı. Karşısındaki Lin, aynı Lin değildi. İlişkilerini hatırlamıyordu. Minho'yu hatırlamıyordu. Ve maalesef ki Minho'yu tanımıyordu. Şu anda yeni tanışmış gibilerdi onun gözünde ve yakınlıkları da yeniydi. Ve Minho'nun şimdi de geçmişte gösterdiği hassasiyeti göstermesi gerekiyordu.

Ama yapamamıştı. Kendine engel olamamıştı. Minho'nun daha yeni başlayan bir ilişkide bu kadar yıkıcı olması çok yanlıştı.

Lin'in gözyaşlarını gördüğü an pişman olmuştu zaten. Ve ona uzattığı eli havada kaldığında, Lin'i çekip sarılacak, özürler sıralayacak yüzü kendinde bulamadığında fark etmişti hayatındaki en büyük yıkımı gerçekleştirdiğini.

Az önce öfkeden yanan vücudu şu an pişmanlıkla yanıyordu. Bağırdığı için nefes nefeseydi. Yüzü hala kıpkırmızıydı ve artık bir sebebi de utanmasıydı. Kendini tutamadığı için, her şeyi yeterince oturtamadan mahvettiği için utanıyordu.