Marry me||Hyunlix

bölüm|5

İnecek olan darbeyi beklerken, dudakları dudaklarımın üzerindeydi ve gözlerine odaklanmış şekilde donup kalmıştım. Dudaklarını aralayıp alt dudağımı emerek geri çekildi, şu an ne olduğu hakkında hiç bir fikrim yoktu en son birbirimizi dövüyorduk.

"Bence bu saçma oyunu gerçeğe çevirmeliyiz, ne dersin?"

Gözlerime bakarak konuştuğunda söylemek istediği şeyi anlamam uzun sürmemişti, bedeni hala üzerimdeydi ve yüzü çok yakındı ister istemez heyecan yapıyordum.

"Neyi gerçeğe çevireceğiz?" Dedim, biraz bilmezden gelsem iyi olurdu çünkü bu bipolar manyak bir dakika sonra çok heveslisin diyebilirdi.

"Evlilik işini, tabi önce sevgili olmamız gerekiyor"

"Az önce benden nefret ediyordun ve bir sürü hakaret ettin"

"O az önceydi, şimdi sana karşı farklı şeyler hissediyorum"

"Ne gibi şeyler??"

"Seninle gerçekten sevgili olmak gibi, seni öpmek gibi-"

"Yeter, lütfen üstümden kalk"

Üstümden çekilip yatağa oturduğunda bende yanına oturdum, söylediklerinde ciddi miydi merak ediyodum.

"Ne düşünüyorsun, sevgilim olacak mısın? Nasıl olsa ikimizin hayatında da kimse yok, bence deneye biliriz. Hem böylelikle hayranlarımıza da yalan söylememiş oluruz"

"Ben, ben bunu hiç düşünmedim bilmiyorum. Ayrıca sen eşcinsel bile değilsin"

"Değilim ama olmayacağım anlamına gelmiyor, şimdiden dudaklarının bağımlısı oldum diyebilirim"

"Benimle dalga geçiyorsun, biriyle sevgili olmak istiyor olsan parmağınla göstermen yeterli neden ben?"

"Aslında bir arayışım yoktu, hayatıma hiç olmadık anda giren sendin. Belki de artık ciddi bir ilişkiye başlamalıyım"

Ciddi olup olmadığını anlayabilmek için gözlerine baktım, farklı bakıyordu sanki ama yinede ona güvenemezdim beni kandırıyor olabilirdi. Ciddi olsa bile onun gibi kaba bir adam asla benim tipim değildi. Tamam bende ilgi manyağı salak ukeler gibi değildim ama yinede sevgilim olacak adamdan ilgi ve romantiklik bekliyordum, bana bunları verebileceğine pek emin değildim.

"Sen benim tipim değilsin" Dedim, dış görünüş olarak çok fena bir şeydi ama içi bomboş olduktan sonra neye faydası vardı.

"Neden, yakışıklı değil miyim?"

"Yakışıklısın, yakışıklısın ama karakterin kötü. Sürekli bağırıyorsun bana"

"Sende bana bağırıyorsun, tek taraflı değil ya"

"Öyle ama, yinede bağırma"

"Tamam özür dilerim, bir daha olmaz. Kabul ediyor musun?"

"Bana biraz izin ver bunu düşünmem gerekiyor, vaktimiz çok nasıl olsa değil mi?"

"Tabi sorun değil, bu arada yarın Elle'ye röportaj vereceğiz"

"Ne Elle mi, ben yapamam heyecanlanırım"

"Yaparsın ben yanında olacağım, şimdi yatıp uyu. İyi geceler"

Yataktan kalkmadan önce yüzüme yaklaşıp yanağıma hızlı bir öpücük bırakarak odadan çıktı, az önce söyledikleri gerçek miydi kendim yaşamış olamama rağmen aklım almıyordu. Açık kalan ağzımı kapatıp telefonumu elime alarak hemen jisung'u aradım, ilk çalışta açmıştı.

- Felix, nasıl gidiyor?

- jisung bir şey oldu.

- ne oldu, yoksa sana kötü bir şey mi yaptı.