ရွှီကျဲ
သူ့နှလုံးသားထဲမှာ ဆန္ဒမရှိမှုတွေက အခါဆယ်သိန်းလောက် ထွက်ပေါ်လာတာကြောင့် သူက ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး ရွှီကျူးနဲ့စကားပြောဆိုဖို့ ချက်ချင်းဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
သူက ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်ကာ ရွှီကျူးကို ဖုန်းခေါ်တော့မလို့ရှိသေး အ၀တ်တွေကို တိတ်တဆိတ်နေရာချပေးနေသည့် ရှောင်းဟွာနှင့် အခြားသူများက နှုတ်ဆက်တာကို ကြားလိုက်ရသည်။ "Sir -- ပြန်လာပါပြီလား"
သူခေါင်းကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ရွှီကျူးက မှင်ပြာရောင်၀တ်စုံကို ၀တ်ဆင်ထားပြီး တံခါးကနေ လျှောက်လှမ်းလာတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့မျက်ခုံးများက အကျင့်အတိုင်း မျက်မှောင်ကြုတ်နေကာ မျက်လုံးထဲတွင် ပင်ပန်းမှုအချို့ရှိနေသည်။
ရွှီကျူးက ရှောင်းဟွာနဲ့အခြားသူများကို ခေါင်းညိတ်နှုတ်ဆက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"သွားပြီး အခြားဟာတွေ သွားလုပ်ချည်တော့ "
ရှောင်းဟွာနှင့်အခြားသူများက တူညီစွာတုံ့ပြန်ကြသည်။ မိန်းမငယ်လေးများက လက်ထဲရှိအရာတွေကို ချထားခဲ့ကာ အခန်းထဲကနေ အလျင်အမြန် ပြေးထွက်သွားကြပြီး သူတို့ထွက်သွားပြီးနောက် တံခါးပိတ်ပေးခဲ့ဖို့ကို မမေ့ကြလေဘူး။
ရွှီကျူးက စူးချီ၏ရှေ့သို့ မှုန်မှိုင်းစွာနဲ့ ရောက်ရှိလာပြီး စူးချီ၏ဖုန်းမျက်နှာပြင်ပေါ်က နာမည်ကို တစ်ချက်မြင်လိုက်ရသည်။ သူရပ်တန့်သွားပြီးနောက် ကုတ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ မေးသည်။ "ငါ့ကို ရှာနေတာလား "
ရွှီကျူးက သူ့ရဲ့ကုတ်အင်္ကျီနဲ့ အဖြူရောင်တီရှပ်ကို သူ့ရှေ့တွင် ချွတ်ကာ အပေါ်ပိုင်းက ပြောင်ရှင်းသွားပြီး တောက်ပပြီးကျန်းမာသည့် အဖြူရောင်အသားအရေကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ၀မ်းဗိုက်ကြွက်သားများက ထင်ရှားလှသည်။
အ၀တ်ပါးလေးနဲ့ လတ်ဆက်သန့်ရှင်းလှတဲ့ လူသားဆိုတာ ရွှီကျူးလိုလူကိုပြောတာလား။
စူးချီက ခေါင်းကိုငုံ့ကာ သူဗိုက်ကလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ ချက်ချင်း ၀မ်းနည်းထိရှသွားရသည်။
YOU ARE READING
လူချမ်းသာကြီးရဲ့ကလေးလေးကို ငါလွယ်ထားရတယ်
Romanceလူချမ်းသာကြီးရဲ့ ကလေးလေးကို ငါလွယ်ထားရတယ် #myanmar translation,not my own Author :: Sweet and Greasy Millet Porridge Total chapter :: 114chapter
