နောက်တစ်နေ့ မနက်သံသာတို့ကျောင်းကို ရောက်ချိန်တွင် ငြိမ်းငြိမ်းအားပြုံးပြဖြစ်သည်။ မနေ့က သံသာပြောခဲ့သည့်စကားများနဲ့ပက်သတ်ပြီး ငြိမ်းငြိမ်းကမည်သို့တွေးမည်ကိုမသိသော်လည်း သံသာ့ဘက်ကနေပိုပိုသာသာပဲပြုံးရယ်ပြဖြစ်သွားသည်။
"ရီပြမနေနဲ့....ရူးသလိုလို၊ကြောင်သလိုလိုနဲ့ ဘာမှန်းမသိဘူး။"
"ဟိဏ်းဆီသွားရအောင်လေ....."
"သံသာချိုအေး....."
"လုပ်ပါ။ ဟိဏ်းနဲ့တွေ့ချင်....."
အတင်းနဲ့ဆွဲခေါ်ဖြစ်သည်မှာ ငြိမ်းရှင်လူဆိုတဲ့သူငယ်ချင်းကောင်သည် ဘယ်ဆီကမှန်းမသိနိုင်သောအင်အားများဖြင့်ပေကပ်ရပ်နေသည်။ ဒီလိုဆို စိတ်မရှည်စွာနဲ့သံသာ့ဘက်က အင်အားများများပိုသုံးဖြစ်သည်။
အတန်းနဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာ ဆွဲလားရမ်းလားဖြစ်နေသည့် သံသာတို့နှစ်ယောက်ကို အတန်းဖော်တချို့က ရှောင်ကွင်းလို့သွားကြသည်။ အချိန်အတန်ကြာပေကပ်ရပ်နေပြီးမှ ငြိမ်းရှင်လူဆိုသည့် အကျင့်ပုတ်ဟာ ရုတ်ချည်းပဲသံသာဆွဲခေါ်သည့်ဘက်သို့ လိုက်လျောသည်ကြောင့် နေရာမှာတင်သံသာ့မှာအားလွန်ပြီး ပစ်လဲကျသွားသည်။
"ငြိမ်းငြိမ်း နင်......။"
ဖင်ထိုင်လျက်ပြုတ်ကျသည်ကြောင့် ရန်ထောင်ဖြစ်သွားသည်ကိုလည်း ငြိမ်းရှင်လူက Cool manစတိုင်ဖြင့်လေတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်ပြီး ခေါင်းယမ်းသည်။ ထိုသို့ဆိုဒ်အပြည့် ဖမ်းလိုက်ပြီးမှ သံသာ့ကိုတွဲထူပေးသည်။
"နင်တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလို့မရဘူးလား။ ခက်တယ် နင်နဲ့တော့.....မနေ့ကလည်း နင့်ကြောင့်လူတစ်ယောက်ခိုက်မိသေးတယ်။ နင်ဟာလေ....."
"....."
"မနေ့က Lawက ကောင်လေးကို ဝင်တိုက်သွားတာသိရဲ့လား။"
ငြိမ်းငြိမ်းကြောင့် စူပုတ်နေသည့်သံသာ့မျက်နှာသည် ထိုစကားကြောင့်ချက်ချင်းကြီး အံ့သြသွားရသည်။ ထိုအချိန်အခါ ကန်တင်းမှာ။ ဟုတ်တာပေါ့ အဲ့တာကဝဏ္ဏထွန်းဆိုတဲ့ မကောင်းတဲ့သူနဲ့စတွေ့ခဲ့သည့်အခိုက်အတန့်ပဲ။
