Kod Adı:Ruh

19.Bölüm

"Geride kalanlar ve gizli kahramanlar"

Duman kolaylay değildir dinleyin lütfen okurken.
Diğer şarkı Adamlar Sarılırım birine...

.Mert'e birşey dememiştim anlardı zaten.Ayaz'ın arabası şimdi şehitliğin önünde durmuştu.Arabadan indim ve önce bütün şehitlerimize selam verdim.Ayaz ve Mertte aynısını yapmıştı.

-Ben kardeşlerimle konuşacağım biraz yanlız bırakın beni olur mu?

(Mert&Ayaz):Tamam bekliyoruz.

Yavaşça kardeşlerimin mezarlarına doğru ilerledim.Her bir adımım'da kalbim sıkışıyordu.Derin derin nefesler aldım,dayanmak zorundaydım.Önce Can'ın mezarı çıktı karşıma.Mezar taşına baktım eğilip,gözümden yaşlar düşmeye başlamıştı bile.Mezar taşının üstünde yazan isim beni kahrediyordu.

Şehit Astsubay Başçavuş Can Karadağ.

Hemen yanındaki diğer mezarlarda gezindi gözlerim.

Şehit Teğmen Adem Olmaz.

Şehit Üsteğmen Hasan Yılmaz

Şehit Kıdemli Üsteğmen Alp Mercan.

Yaşıyor muydum artık ben?Ben artık yaşayan bir ölüydüm.Bedenim diri ruhum ise ölüydü.Elimi kalbimin üzerine koyup ağladım bir süre.5 kişilik timimdi onlar benim 5 kişilik dev ailem.Allah kulunu kaldıramayacağı şeyle sınamazmış,Allahım nolur dayanma gücü ver bana.Alpin mezarının başına gittim ve yanına çime oturdum.
Mezarı kupkuru kalmıştı,aileleri bir süre sonra buraya uğramaya dayanamadı belkide.Nefesim gittikçe sıkılaşırken konuştum.Özür dilerim kardeşim.Alp bak mezarın bomboş kalmış söz ben sana çiçek getireceğim,elimden geldikçe ziyaret edeceğim seni söz.

Nolur uyan kardeşim.Yanlız kaldım ben yapayanlız,herşey benim suçum.Elimi ağrıyan kalbime bastırdım,bak burası boş kaldı Alp.Timin kalanına döndüm.Benim kalbim sissiz ne yapar bozkurt timi?Söyleyin ben sissiz nasıl yaşayayım?Yine cevap gelmedi.Kimse yine ve yine bana cevap vermedi.Gözüm kararırken gördüğüm son şey Mert'in beni kucaklayıp arabaya taşımasıydı.

*1 saat sonra*

Gözümü açtım yine boşluğa.Yanıma doğru baktığımda Ayaz ve Mert'in bakışları bana dönmüştü.Yerimde doğrulup oturur pozisyona geçtiğimde içeri bir doktor girmişti.Ayaz yanıma doğru adımlarken Mert ise doktora ilerledi.

(Mert):Ne oldu niye bayıldı bir sorun mu var?

(Doktor):Öncelikle sakin olun efendim.Bayılma nedeni panik atak geçirmesi.Galiba son zamanlarda çok zor günler geçirmiş, geçici birşey çok üzülmedikçe tekrarlamaz,istediğiniz zaman çıkış yapabilirsiniz geçmiş olsun.Mert ve Ayaz başını sallamıştı.Doktor odadan çıktığında ayağa kalktım ve kahkaha attım.Harbiden mi ya?Ben ve sakin olmak imkansız.Yatağın yanındaki postallarıma uzandı elim tabi karnımdaki yaradan doğru düzgün eğilemiyorum.Zaten ellerimde ayrı acıyor.

Mert üzgün bir ifadeyle bana baktı ve ihtiyacım yoksa eve geçeceğini söyledi.Bende başımı salladım ve Mert odadan çıktığında Ayaz'a döndüm.Sende git ben hallederim.Eğilip postalımı giymeye çalışırken karnıma giren ağrıyla hafif inledim ve doğruldum.Pek halledebilecek gibi görünmüyorsun ama diyip postallarımı giymeme yardımcı oldu Ayaz ancak bağcıklarını bağlamadı.Dikkat et yürürken basma şimdi eve gittiğinde açmana gerek kalmasın.Başımı sallayıp odadan çıkacakken Ayaz arkamdan seslendi.Bugün bir yemeğe çıkmaya ne dersin zaten izinliyiz timle tanışmış oldum sen sorgudayken onuda hallettim yani.Biraz düşündükten sonra kabul ettim,hem şimdi evde kim yemek yapmaya uğraşıcakki.Yavaş adımlarla Ayaz önüme geçti o zaman seni evine bırakayım hazırlanıp çıkarız.Tamam olur numaranı versen ararım hazır olunca.Ayaz olur o zaman anlaştık diyip numarasını bana verdi.Hastaneden çıkıp eve vardığımda saat 5 sularını gösteriyordu.