Atsumu sahne ışıklarının daha da parlattığı çocuğa bakarken sırıtışı yüzünden gitmiyordu. Biraz geciktiği için bin pişmandı, salondaki herkesin onu kendisinden fazla görmüş olması sinir bozucuydu.
Giydiği siyah gömlek kollarını sarmış, belinin şeklini ortaya çıkarmıştı. Salonun yarısından çoğunun gözünün onda olduğuna çok emindi. Kıskançlık hissi bütün bedenine yayılırken de ifadesi bozulmadı, telefonunu çıkardı cebinden.
Kiyoomi
O siktiğimin gömleğini giymek zorundaydın değil mi
Herkesin gözü üzerinde ve ben kıskançlıktan gebereceğim
Telefonu cebine sıkıştırdıktan sonra başını kaldırdığında göz göze gelmeleri bir olmuştu. Dudağı hafifçe kıvrılırken teması kesmedi o gözlerini kaçırana kadar.
Sıra onun konuşmasına geldiğinde sırtını duvara yaslayıp kollarını bağladı Atsumu. Umursadığı tek kısım buydu, o konuşup sahneden indikten sonra gidecekti.
Mikrofonu düzelttikten sonra yapmaya başladığı resmi konuşma, ses tonunu öylesine değiştirmişti ki Atsumu nefes alamadığını hissetti bir anlığına. Altında öyle inleyen adamı böyle görmek farklı hissettiriyordu tabii.
"Siktir." diye mırıldanırken başını eğdi hafifçe. Çok normal biri olduğu söylenemezdi ama bunu da yaşayacak kadar garip olduğunun farkında değildi.
Zaten en arkada olduğu için hiçbir şey yapmayarak bekledi Sakusa sahneden inene kadar. Programın ne zaman biteceğini tam olarak bilmese de birazdan bitecek gibi görünüyordu.
Kendini salondan atıp iki kat yukarı çıkmak için merdivenlere ilerledi. Oradaki lavabonun pek kullanılmadığını biliyordu, işini görmek için şimdilik yeterliydi.
3.kattaki lavaboda seni bekliyorum Kiyoomi
İşin bitince hemen gelsen iyi olur
Cevap gelmesi tahmin ettiği gibi, uzun sürmemişti.
Ne
Atsumu saçmalama
Sormadım
Geliyorsun
Başka bir şey yazmadığında birazdan burada olacağını anlayarak gülümsemişti. Sözünü dinlemesini seviyordu.
Kapı sesini duyduğunda aynada kendini incelediği bakışları gelen çocuğa döndüğünde tekrar bir sırıtış belirmişti yüzünde. "Hoş geldin Kiyoomi."
"Atsumu bu çok-" Bir anda kravatından tutulup çekilmesiyle lafını devam ettiremediğinde Atsumu'yla burun buruna gelmişti şimdi.
"Fikrini sordum mu sana? Şu gömleği giyip orada öyle konuştuktan sonra azmamamı beklemek çok kibar bir düşünce."
"Okuldayız."
"Konferans binasında kullanılmayan tuvaletteyiz."
"Ya biri gelirse?"
Atsumu bir anda arkasını dönüp kravatı çekerek yürüdüğünde ona ayak uydurup kabine girmek zorunda kaldı Kiyoomi.
"Bu kadar korkak olma. Sadece bana biraz yardım edeceksin."
Omzundan bastırmasıyla Sakusa karşı koymaktan vazgeçip dizleri üzerine çökmüş ve çocuğun kemerini çözmesini izlemişti. "Sen konuşmaya başladığından beri bu halde. İnmesi gerek."
Sakusa büyüttüğü gözleriyle çocuğa bakarken penisini tutup dilini ucunda gezdirdi önce. Ardından bir kısmını ağzına almasıyla saçlarında Atsumu'nun elini hissetmişti.
Ses çıkarmamaya çalıştıkları birkaç dakika Sakusa için fazlasıyla zorlu geçse de çocuk sonunda boşaldığında ayağa kalkıp ağzını sildi elinin tersiyle. "Yeterli mi?"
"Niye hoşuna gitmemiş gibi davranıyorsun şimdi?"
"Yapmamamuz gereken bir yerdi çünkü."
Atsumu güldü kendini tutmadan. "Ama birisi gelse fazla eğlenmez miydik?"
Sakusa bir şey demeden kabinden çıktığında direkt elini yıkamaya ilerlemiş, Atsumu da ayna karşısındaki yerini almıştı. "Yeni küpemi fark etmedin."
"Ettim, parlıyor."
"Güzel değil mi?"
"Güzelmiş."
"Sana da yapalım."
"İstemediğimi söyledim."
"Bir kulağına olmaz mı? Acımıyor cidden."
Sakusa aynada kendine bakıp tek kulağında bir küpe canlandırdı. Fena fikir değildi aslında.
"Olabilir."
"Karar verdiğinde gel bana, sana bedava yapacağım." Cümlesinin sonunda göz kırptığında Sakusa da gülmüştü hafifçe. Biraz manyağın teki olsa da eğlenceli biri olduğu göz ardı edilemezdi.
Bi şey yayımlamayınca rahat edemedim amk HABSJANSJWBD buna biraz daha yazıp biraz psikopat atsumu yapmak istiyorum aslında ama düzenli bölüm atmam prk mümkün görünmüyo yine de merak ederseniz kütüphanenizde dursunn
