✁
- Mos u bëj qesharak! Do vallëzojmë këtu?
- E ç'të keqe ka?
- Sepse njerëzit normalë do sodisnin yjet.
- Ne nuk jemi njerëzit normalë, ndaj janë yjet ata që na sodisin neve. - tha duke lëvizur nën tingujt e violinës.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zbriti poshtë pallatit ku ajo banonte dhe një moment ju duk sikur ngriu teksa vështronte siluetën e saj pas perdeve të dhomës. Hyri në makinë dhe goditi fortë timonin i xhindosur nga sjellja e tij aspak e përmbajtur. Ajo ishte studente, njëkohësisht familjare e ish-pacientit të tij dhe çfarë sapo kishte ndodhur nuk ishte as etike, as logjike. Për më tepër kishte një hierarki midis tyre ku pedagogu apo doktori nuk mund të puthte studenten e vet. Aq më pak kur diferenca e moshës ishte rreth 8 vite. Por një moment e gjeti veten të pafuqishëm kur dëgjonte frymëmarrjen e saj të rënduar gjatë rrugës. Sa më shumë e dëgjonte, aq më shumë i pulsonte epshi.
Epsh. Kaq mund të thoshte rreth asaj që ndjente për të. Ndoshta nevojat e tij mashkullore po i helmonin trurin duke e lënë pa të në kokë. Nuk ndjente për të, sepse nuk mund të ndjesh për dikë që ke dy ditë që e ke takuar, por s'mund ta mohonte se e gjente tërheqës sharmin dhe trupin e saj femëror me hiret e gdhendura butësisht. Nuk mund të mohonte se prekja e saj nuk e eksitonte. Nuk mund të mohonte as se gjatë gjithë kohës që ishte pranë saj nuk po fantazonte në mendjen e tij skenare adulte. Nuk mund të mohonte as dëshirën e zjarrtë që kishte për të vazhduar më tej. Për të dëgjuar rënkimet e saja teksa ai eksploronte gjithë portalet në trupin e saj, por nga mënyra se si trupi i saj u drodh nën prekjen e tij mund të thoshte se askush nuk e kishte prekur apo shijuar më parë dhe nuk i takonte një qienieje demonike si ai të ndente kënaqësinë e së vjedhurit prej saj krahët e pafajshmërisë. Dreq! Atij nuk i takonte asgjë, por një moment e humbi logjikën.
Ndezi makinën dhe shkoi në clubin ku shkonte gjithmonë. Ashtu siç doli nga makina hodhi sytë lart për të imagjinuar fytyrën e saj duke parë fshehurazi nga dritarja e bibliotekës. Më pas u fut në botën e zhurmtë brenda clubit që i kumbonte veshët. Zbriti në katin e nëndheshëm: aty ku djallushet ishin të etura për prekje. Herën e fundit, pikërisht atë natë kur ajo e kishte parë kishte qenë me një kokëkuqe që nuk ishte performuese, por shikuese. Nuk i interesoi shumë ta pyeste se ç'kënaqësi ndjente kur shikonte lëvizjet seksuale të një femre tjetër, por e gllabëroi me puthje dhe mëkate. Dhe ja ku ishte ajo sërish aty: ulur në cep të sallës me një cigare në dorë dhe e veshur me një minifund dhe thjesht sutjena. Sytë e saj u përplasën me të tijët dhe ajo me çantën që mbante ne dorë u drejtua për tek ai, i cili ishte vendosur pranë barit për të pirë. Kur erdhi nuk priti përshëndetje e as fjalë të bukura. Thjesht u ul pranë tij dhe nisi ta puthë me gjuhë. Dhe sigurisht ai ja ktheu. Ktë herë ishte ajo që e mori prej dore teksa ai pinte nga shishja e alkoolit që mbante në dorë dhe u drejtua drejt dhomave të djallit. Atje ku ferri të çonte në parajsë. E shtriu mbi krevat dhe nisi t'i heqë rrobat. Më pas u zhduk në tualet dhe u kthye me një palë të brendshme të kuqe me dantella që dukeshin thjesht si një paketim i tejdukshëm dhurate. Qeshi. Në një mënyrë a një tjetër ajo e kishte pritur atë që do të thoshte se i kishte pëlqyer hera e fundit. U çua në këmbë drejt saj dhe nisi ta kafshojë dhunshëm nga buze duke mos i mbyllur sytë. I pëlqente të shikonte kur partnerja shkrihej nën puthje. E përplasi në mur dhe çoi gishtat në zonën e saj intime duke e ngacmuar në sipërfaqe. Më pas e shtriu në dysheme duke i shqyer dantellën në gjokse me dhëmbë e duke i kafshuar thithkat. Kaloi në barkunne saj dhe kur ajo i preku flokun e pa në sy duke ja ndaluar dhe vetëm në atë moment u kujtua se e kishte lënë doktoreshën e vogël ta bënte. Më në fund arriti në destinacionin e fundit dhe nisi t'i përshkojë me gjuhë petalet e saja dhe hera herës i shtonte një ose dy gishta. Më tej vuri mbrojtësin dhe u fut brenda saj me fuqi. Rënkimet e saj mbushëm dhomën, por nuk ndaloi derisa u kënaq dhe vet. Në atë moment ishte ajo që e shtriu poshtë dhe nisi t'i përshkonte me gjuhë organin e tij.
- Dreq! - rënkoi ai duke ja futur të gjithin në gojë teksa e mbante nga floku nën ritmin që donte. - Ahriman... - tha ai jo se donte, por në atë moment emri i saj ishte i vetmi që truri i përsëriste. Ajo ndaloi, ndonëse ai me dorë vazhdonte ta luante kokën e saj derisa e la i dorëzuar. Kjo e fundit u largua por ai e kapi nga krahu duke afruar shikimet e tyre.
- Nuk mund të lejoj të më thërrasësh në tjetër emër teksa jam unë ajo që po të kënaq.
- Atëherë ik. - i tha ai pa shkëputur kontaktin me sy. - Ik. As nuk ta mbaj mend emrin.
- Ajlin. Mësoje i dashur. - i tha ajo me zë joshës.
- Ajlin. Emër i bukur, por nëse dua e harroj direkt. - i tha duke e kapur fortë nga qafa, por mjaftueshëm sa për të mos e lënduar.
- Nuk jam prostitutë që pranon të mos respektohet.
- Për mua nuk je diçka më shumë se to gjithsesi. - i tha ai duke u futur sërish brenda saj, ktë herë më fuqishëm duke menduar se si ktë gjë mund të ishte duke ja bër Ahriman në një nga cepat e rrethuar pa xhama të bibliotekës. Si mund ta shijonte nën aromën e sektorit të klasikëve duke shfletuar petalet e saja si mjeshtër letërsie. Nuk e dinte si ajo arriti t'i pushtonte mendjen, por për një gjë ishte i sigurtë: ajo ishte nata e fundit me të në mendje. Tashmë ajo ishte pjesë e planit për të zbuluar Piter dhe nuk mund të rrezikonte as atë dhe as punën e viteve për të bërë seks.
