Dwa splecione nocą ciała,
cóż za wizja to wspaniała
i tak wiem, że to już było,
ale nic się nie zmieniło,
może troszkę...
W obliczu długiej rozłąki
nie możemy trzymać rąk
i nie ma co się oszukiwać
na samych zdjęciach widywać
szkoda.
Skoro moment spotkania bliższy,
to i upływ czasu milszy,
gdy dzień przyjdzie wrócę pędem,
a do tego czasu będę
czekać.
