SAMANTHA
I'm alone... again, buying my lunch. Its not that galit ako kay Adam, siguro tampo, oo, kung kayo ba nasa kalagayan ko tapos gusto niyo siya makasama tapos busy pala yun?
Nagtext naman siya na sa dinner nalang babawi. I just rolled my eyes, ilang araw na siyang ganyan. Inaantay ko lang siya magsabi sa akin eh.
I sighed again. Nasstress nanaman ako. Lately sumasakit ang ulo ko pero pag ni-idlip ko naman na ay nawawala na. Maybe bawas bawasan ko na ang stress.
About kay Oliver and Caitlyn, well, of course, Ver was too shocked that day. Ikaw ba naman after a year makikita mo yung taong inaantay mo tapos hindi kapa niya maalala. I saw pain in the eyes of Ver, I know may purpose kung bakit nangyari sa kanya yon.
I badly miss Adam, ayoko naman na siyang istorbohin dahil marami din siyang ginagawa.
Hindi ko din alam kung ano bang kakainin ko. Kanina pa nga ako palakad-lakad dito sa mall pero wala namang akong matipuhan.
Chowking? Nauta ako bigla dun sa buchi nila. Napangiwi nalang ako habang naalala ko yung sesame seed nun. Eww.
I scan the place kung may bago bang kakainan. Hmmm...
Then there I saw Burger King, natakam ako bigla ang laki nung nasa tarpaulin nila!
Papunta na sana ako nang may nakabangga pa ko...
"Aray..."
"Oh my, I'm sorry. Ayos ka lang ba?"
I help him to get up, at inayos ko din ang suot niyang damit.
"Hala hindi kasi kita nakita, ang liit mo kasi eh." Biro kong sabi sa kanya pero tinignan niya lang ako.
"How old are you kid?" I smile at him at pumantay sa pagkatayo niya.
Then he just gesture me his right hand.
"Ah, 5 years old?" Tumango naman siya. Ang cute niya! Ang taba ng pingi
"So nasan si Mama mo?"
Umiling naman ang bata.
"Hindi mo alam kung nasan si Mama mo?" Umiling lang ulit siya. Diba dapat nagsasalita na siya?
"Okay. What is your name?" At umiling nanaman siya. Napatawa naman ako sa batang ito dahil ilag siyang magsalita.
Then I realized baka naman naturuan din to na huwag magkikipag-usap sa iba. Oo nga noh!
"Kid, hindi masamang tao si Ate okay. Hahanapin natin si Mama mo ha? Tara?" Nilahad ko naman ang kamay ko sa kanya at napangiti naman ako nang inabot niya iyon.
I wish I'm holding my own son. Napangiti naman ako at napahawak sa tiyan ko.
Our future baby, mommy is excited to see you.
Dinala ko yung bata sa concierge at agad naman nila itong inannounce. Mga ilang minuto pa ay may lumapit nang babae.
"Miss, nasan na po yung bata na 5 years old tapos may damit po na polo shirt na white, short and naka-sapatos po yun na black."
I stand up from where we are. At hinawakan ang kamay nang bata. Nagtaka naman siya at tinuro ko naman yung babae na nasa concierge.
"Tita!" Sabay takbo nang bata dito. Naglakad naman ako papunta sa direksyon nila.
"Naku kang bata ka! Nanenerbyos ako sayo! Lagot ako nito kay Ate eh!" Sabi niya habang nakayakap dun sa batang lalaki.
"Ay Mam, siya po pala yung nagdala sa pamangkin niyo." Sabi naman nung babaeng nasa concierge. Kaya naman napabaling ang tingin niya sa kin.
"Naku! Maraming salamat po, Miss!"
"No problem. Pwede ko bang malaman kung anong name niya? Ayaw niya kasi sabihin sakin eh." Sabay tawa ko nang mahina
"Pasensya na Miss ha, kasi bilin namin sa kanya na huwag makikipag-usap sa iba eh, by the way his name is Drey." Nginitian naman niya ako at ngumiti din ako pabalik.
"Next time hawakan niyo siya maigi ha. Sige, I have to go na din pala..."
"Ay, salamat po talaga Miss, tsaka pasensya na din po sa istorbo."
"Hindi ok lang, ang cute nga nang pamangkin mo eh, Drey, babye na" sabay hawak ko naman sa kamay niya
"Babye po." Then he smiles.
----
After nun ay hindi nako nakapunta nang burger king, mag-aala una na pala! Kaya naman ay dumiretso nalang ako sa shop at cake nalang muna kakainin ko for lunch.
Pagdating ko sa office ay agad akong umupo at ramdam ko ang pagod, dumukmo ako sa table at nakaradam ng hilo.
"Sam, are you okay?" Rinig ko namang sabi ni Oliver, hindi ko rin namalayan na nakapasok na pala siya.
"Just wanna sleep." I groan
"Kumain kaba ng maayos kanina?" He ask while handling me a glass of water
"Thanks." Ininom ko naman iyon atsaka umiling.
"Can you please get me some slice of strawberry cake?" Tumango naman siya at lumabas.
Narinig ko naman ang pagtunog ng cellphone ko hudyat na may tumatawag
Honey calling...
Napa-ismid naman ako at sinilent nalang ang phone ko, sumandal sa upuan at pinikit ang mata.
Nahihilo talaga ako.
---
ADAM
Why is she not answering my calls? Naka-tatlong beses nakong idial ang number niya pero wala padin.
Napaupo naman ako sa swivel chair ko at tinapik tapik ang noo ko. Nakaka-frustrate ang lagay ko, parang may ginagawa akong masama knowing na hindi ko pa sinasabi kay Sam ang mga dapat malaman...
Pero dapat niya nga bang malaman?
Mababaliw na ata ako.
"Dude!" Napukaw nalang ang atensyon ko sa kapapasok lang nasila Niel at Rey.
"Any results?" I ask them ngunit iling lang ang sagot nila sakin.
Nagpatulong narin ako, sa kanila para makahanap ng impormasyon, ngunit hindi pa ko inaayunan ng panahon ngayon.
"Nakita mo naba yung bata?" Rey ask agad naman akong tumango.
Alam kong hindi akin iyon pero hindi ko alam sa babaeng iyon at pilit ipagsiksikan niya ang anak.
"Dude, the real bottomline here is that... Does your wife already knew?" Nahampas ko bigla ang lamesa ko sa tanong na iyon galing kay Niel
"Bullsht."
"Dude, don't worry we got your back. Pinapamadali ko nadin ang P.I ko." Saad ni Niel ngunit nakatungo padin ako.
I need to calm myself.
Huminga ako ng malalim bago nag-angat ng tingin sa kanila.
"Dude, hindi akin yon. 5 years old na yung bata! Shit naman oh!" Tumayo nako sa kinauupuan ko at tumingin sa labas ng bintana sa likod ko.
"We know dude." Tahimik na saad ni Rey
Napatingin naman kami sa may pinto nang parang nagmamadaling sabihin sa akin si Trey.
"What?" I plainly ask.
"Sir! Sorry po sa istorbo but si Mam Sam po nasa ospital..."
"Fuck! What?!"
--
TBC
