"DADDY! DADDY!" someone is shouting. Ngunit hindi ko maaninag.
"Daddy! Buhat! Buhat!" Then I saw a boy stretching his arms at me, he is so cute. Those eyes, it somehow came from me. Ngumiti ako sa kanya, at agad siyang binuhat. Ngumiti siya sa akin
"Mommy! Mommy!" tawag niya naman sa likuran ko, hindi ko rin maaninag iyon ngunit unti-unti siyang lumalapit sa amin.
Nagtataka ko itong pinakatitigan, I thought si Samantha iyon, ngunit si Yanna ang nakita kong lumapit sa amin.
"Mommy!"Napa-iling ako, this should be Sam. Ngumiti sakin si Yanna, gustuhin ko mang magsalita ay wala akong narinig mula sa akin. Nagagalit ako sa aking nakikita. Hindi. Hindi pwedeng si Yanna ang katabi ko. Nasan ang asawa ko?
Nakita ko ang sarili ko sa panibagong lugar. Nasa libingan kami. Why the fuck are we here?
Then I saw a grave, napa-iling ako.
"In loving memory of Samantha De Vergara..."
Umiyak ako ng umiyak.
No.
Sumisigaw ako ngunit walang lumalabas na tinig sa akin. No, hindi maaari, buhay si Sam.Buhay ang asawa ko.
No!!!!
Habol hininga akong nagising. I remember everything. I am married to the most beautiful creature in this world, Samantha. Kinapa ko ang aking dibdib, mabilis ang pagtibok ng aking puso. Nasan ako? Puro puti, nakita ko ang dextrose sa aking pulsuhan, nasa ospital nga ako. Napahawak ako sa aking ulo, may benda iyon. Ngunit nasan ang mga tao? Pinilit kong umupo, nahirapan ako ngunit kinaya ko. Masakit ang katawan kong bumangon. I need to find my wife. I need to see her, I missed her. Ininda ko ang sakit para makatayo, ngunit napa-upo lang din ako.
I need someone. Then from that moment ay nakita ko ang pagkagulat sa mugtong mata ni Mommy. Umusbong ang galit ko sa na-ala-ala. Galit ko siyang tinignan.
"Son! You need to rest---"
"I need to see my wife. Where is she?" ngunit nag-iwas siya ng tingin.
"What?..." I laughed sarcastically "Hindi niyo nanaman ba sasabihin sa akin ang totoo? Wow. Nice. What a great mother I have."
"Adam."Malungkot niyang saad sa akin.
"What?! Tell me, where the hell is she!?" diin kong banggit sa kanya.
Yumuko lamang si Mommy at agad akong niyakap
"Adam...she's in labor."
---
"MISIS! You need to push!"I cried when the doctor said that.
The moment when I hear Adam was caught on an accident ay nagmadali ako. Hindi ko na alintana na may baby ako sa sinapupunan. I got bled by that time, and got panic. Mabuti at dumating si Oliver sa unit ko at agad akong nadala sa ospital. I cried harder.
"Aaahhhh" I shouted in pain. I never thought na magiging ganito kasakit ang pagdedeliver ko.
Baby, we need to fight.
I shouted again to ease the pain. Hindi ko na alam ang nangyayari. And I see the face of my husband looking at me. He's smiling.
He's here. I smiled at him.
"My wife, one last push!" Nanghihina akong napatango sa kanya. Hinawakan niya ang aking kamay at doon ako kumuha ng lakas.
When you find your other half, give and take lang. Kapag mahina ang isa dapat yung isa dapat malakas. Hindi dapat parehas kayong mahina. Bigayan ng lakas ng loob. Bawal kayong sumuko. Hindi dapat. Because when you already say "I do" to the person that you want to be with for the rest of your life, ay kailangan mong panindigan iyon at patunayan sa pang habang buhay. Because the word forever lives only to those who takes actions from it, believing and proving that forever do really exists.
And with that, I heard the sound of a baby crying.
I genuinely smiles at him. But I suddenly feel na hindi ako makahinga. Nanlalabo din ang paningin ko. Hindi ko maaninag si Adam.
"I love you, my wife..." And he kisses me on my lips. I closes my eyes.
"I l-love y-you t-too..."
-
Nanlaki ang mata ko ng marinig ang pag flat ng linya sa aparato. Nataranta din ang mga tao sa loob. Suddenly my heart also stops from beating. Napatulala ako.
"SAM! SAM!"
"Mister, you need to calm down!"
"No! Fuck! SAM!" naramdaman ko nalang na nakalabas na ako ng emergency room.
Napahagulgol ako sa nakikita ko. No signs that she has a heartbeat.
"No, Sam, please don't leave me..."
Muli nanaman siyang nirevive, ngunit wala itong response. Nakita ko ang pag-iling ng doctor. I lost it. Hindi ko na alintana kung sino man nakakakita sa akin, kung umiiyak ba ako o hindi. I just needed, Sam.
Please fight for us. Please.
And I remember my dream earlier. I got panic. I also see my son, crying.
Oh God! Not my wife.
"Samantha!"
---
TBC.
